Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Ankara 14. İş Mahkemesi
TARİHİ : 08/05/2014
NUMARASI : 2013/89-2014/410

DAVA: Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının 1994 yılından emeklilik sebebiyle işten ayrıldığı 31.01.2013 tarihine kadar davalı üniversite bünyesinde temizlik işlerinde, farklı işverenler nezdinde ara vermeksizin çalıştığını, devir kurallarının geçerli olduğunu, kıdem tazminatının ödenmediğini, yıllık izinlerinin eksik kullandırıldığını belirterek kıdem ve yıllık izin alacağının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı üniversite vekili, davanın husumetten reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı A.T. Ltd. Şti vekili, müvekkil firmanın taşeron bir firma olduğunu, alt işveren olduğunu, üst işverenin O. D. T. Üniversitesi olduğunu, davacıya işçi alacaklarının ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Diğer davalı şirket cevap dilekçesi sunmamıştır.
Mahkemece bilirkişi hesap raporu dikkate alınarak isteğin kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı Üniversite ve davalı A. Tur. İnş. Tem. San. ve Tic. Ltd. Şti. vekili süresinde temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı şirketin tüm temyiz itirazları ile davalı üniversitenin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir,
2-Davacının davalı üniversitede geçen tüm hizmet süresi üzerinden hesaplanacak kıdem tazminatından son alt işveren şirket ile davalı üniversitenin müştereken ve mütesilsilen sorumluluğuna karar verilmesi gerekli iken mahkemece son alt işveren şirket bakımından farklı miktarda kıdem tazminatından sorumlu tutulması hatalıdır.
Ayrıca davalı üniversite harçtan muaf olduğu halde aleyhine harca hükmedilmesi de usul ve kanuna aykırı olup bozma sebebidir.
Ancak belirtilen bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan mahkeme kararının hüküm kısmındaki 1. ve 4. bentlerinin silinerek yerine “1-Davanın miktar yönünden tamamen KABULÜ ile 21.398,45-TL kıdem tazminatının fesih tarihi olan 31.01.2013 tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalı O. D T. Üniversitesi ile davalı A. Turizm Ltd. Şirketinden müşteren ve müteselsilen alınarak davacı verilmesine, 2.225,24 TL lik kısmından ise davalı A. Turizm Ltd. Şti"nin sorumlu olduğunun TESPİTİNE,
4-Davalı Kurum harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 2.090,10 TL harçtan peşin alınan 547,30 TL harcın mahsubu ile bakiye 1.542,80 TL harcın davalı şirketlerden alınarak hazineye irat olarak kaydedilmesine,“ sözcüklerinin yazılarak hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 13.01.2016 günü oybirliği ile karar verildi.