Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/15369 Esas 2015/625 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada.... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09/06/2014 tarih ve 2013/294-2014/126 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin ""...."" unsurlu marka başvurusuna, müvekkilinin “....” ibareli markalarını mesnet göstererek yaptığı itirazın, .... tarafından reddedildiğini, dava konusu markaların KHK’nın 8/(1)-b maddesi anlamında karıştırılma ihtimaline yol açacak ölçüde benzer olduğunu, başvuru konusu markanın müvekkiline ait tanınmış markaların itibarına zarar vereceğini ileri sürerek, ...kararının iptaline, marka tescil edilmiş ise markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı .. vekili, davanın reddini savunmuştur.
Davalı şirket yargılamaya katılmamıştır.
Mahkemece, davalı markasının bilinç düzeyi yüksek tüketici kitlesince “....” anlamına gelen yabancı kökenli bir sözcük olarak algılanacağı, markalardaki algının daha ziyade markanın ilk kısmı ile son kısmı üzerinde oluşacağı, markalar arasında 556 sayılı KHK’nın 8/1-(b) maddesi anlamında karıştırılma ihtimaline yol açacak ölçüde bir benzerlik bulunmadığı, markalar arasında benzerlik bulunmaması nedeniyle davacı markalarının KHK’nın 8/4 maddesi uyarınca genişletici korumadan da yararlanmasının mümkün olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.