Dava dilekçesinde, tevliyete müstahak vakıf evladı olduğunun tespiti istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği düşünüldü:

Davacı dava dilekçesinde, Ç… A… P… Vakfı’nın tevliyete ehil vakıf evladı olduğunun tespitine karar verilmesini istemiş; mahkemece, davacının henüz vakıf evladı olduğunun sabit olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar ve­rilmiştir.

Dosya içindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinden davacının Beyoğlu Birinci Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2009/234 Esas 2011/172 Karar sayılı ilamı dava konusu vakfın galleye müstahak vakıf evladı olduğuna karar verildiği ve bu kararın Yargıtay denetiminden geçerek kesinleştiği anlaşılmıştır. Tevliyet görevinin alınabilmesi için öncelikle vakfeden ile soybağının ispatlanması sonra da vakfiyede öngörülen şartların gerçekleşmesi gerekir. Davacı, dava konusu vakfın vakfedeni ile yukarıda belirtilen mahkeme kararı ile soybağını ispat­lamıştır. Bundan ayrı tevliyetin tespiti davasını açabilmek için öncelikle vakıf evladı olduğunun tespitinin yapılması gibi bir ön şart da bulunmamaktadır. Mahkemece davaya konu Ç… A… P… Vakfı’na ait vakfiye, tevliyet listesi ve dayanakları Vakıflar Genel Müdürlüğü’nden getirtilip tarafların göstereceği tüm kanıtlar toplandıktan sonra konusunda uzman bir bilirkişi raporu alınarak vakfiyedeki tevliyet için öngörülen duruma göre oluşacak sonuç doğrultusunda bir karar verilmesi gerekirken yerinde bulunmayan gerekçe ile davanın reddi doğru görülmemiştir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde ol­duğundan kabulü ile hükmün HUMK’nın 428. maddesi gereğince (BO­ZULMASINA), temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.04.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.