Kasten yaralama - Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/19797 Esas 2013/1639 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/19797
Karar No: 2013/1639
Karar Tarihi: 31.01.2013

Kasten yaralama - Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/19797 Esas 2013/1639 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Foça Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir kişi hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından mahkumiyet hükmü kurulduğu ancak cezaların hatalı şekilde ertelenmesine karar verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın yaralama eyleminde kullandığı sandalyenin silah vasfında olup olmadığı tartışılmamış, sanığın teşebbüs aşamasında kalan bıçakla yaralama eyleminden de ayrıca mahkumiyetine karar verilmiş ve sanığın sabıkası olmadığı halde kararın gerekçesinde kasıtlı suçtan mahkumiyetinin olduğu belirtilmiştir. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuştur. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 6/1-f-4. maddesi, 62. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi geçmektedir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 6/1-f-4. maddesi, basit yaralamayı silah olarak kullanmanın cezalandırılmasına ilişkin hükümdür. 62. madde ise cezada indirim yapılmasını düzenler. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi ise kararın bozulmasını gerektiren durumları belirtir.

2. Ceza Dairesi 2011/19797 E. , 2013/1639 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2009/263804
MAHKEMESİ : Foça Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/06/2009
NUMARASI : 2007/163 (E) ve 2009/193 (K)
SUÇ : Kasten yaralama, Hakaret

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında hakaret suçundan mahkumiyet hükmü kurulurken; kısa kararda ve diğer karar suretlerinde 5237 sayılı TCK"nun 62. maddesi uygulanmak sureti ile sanığın cezasında indirim yapıldığı belirtildiği halde, gerekçeli karar suretlerinden Üst Cumhuriyet Savcılığınca görüldüsü yapılan surette, hakaret suçundan kurulan hüküm bölümünde TCK"nun 62. maddesinin uygulandığı paragrafın eksik olması sonuca etkili bulunmamış, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın tamamlanmış basit yaralama eyleminde kullandığı iddia edilen sandalyenin 5237 sayılı TCK"nun 6/1-f-4. maddesi kapsamında silah vasfında olup olmadığının karar yerinde tartışılmaması,
2- Sanığın katılanı bıçakla yaralamaya teşebbüs eylemi sonrasında ayrıca katılanı adiyen darp etmesi şeklinde gerçekleşen olayda, eylemlerin bir bütün olarak değerlendirilmesi ile yalnız tamamlanmış olan adiyen kasten yaralama eyleminden hüküm kurulması ile yetinilmesi gerekirken, ayrıca sanığın teşebbüs aşamasında kalan bıçakla yaralama eyleminden de mahkumiyetine karar verilmesi,
3- Sanık hakkında gerekçeli kararın gerekçe kısmında sanığın hakkında takdir edilen hapis cezalarının ertelenmesine yer olmadığına karar verildiği belirtilmesine rağmen hüküm kısmında cezaların ertelenmesine karar verilerek çelişkili hüküm kurulması ve sanığın sabıka kaydı olmadığı halde kararın gerekçesinde kasıtlı suçtan mahkumiyetinin bulunduğunun belirtilmesi,
4- Sanığın belgeye dayalı bir zararı bulunmadığı gibi, manevi zararların hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesi sırasında nazara alınamayacağı gözetildiğinde; önceden sabıkası olmayan sanığın yargılama sürecindeki davranışları olumlu değerlendirilmekle cezalarından 5237 sayılı TCK.nun 62. maddesi uyarınca indirim yapılan ve tekrar suç işlemeyeceği kanaati ile cezaları ertelenen sanık hakkında “zarar giderilmediğinden” bahisle hatalı gerekçe ile 5271 sayılı CMK.nun 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 31/01/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.