Tehdit - kasten yaralama - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/22870 Esas 2013/1613 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/22870
Karar No: 2013/1613
Karar Tarihi: 30.01.2013

Tehdit - kasten yaralama - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/22870 Esas 2013/1613 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ödemiş Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, Mustafa hakkında yapılan duruşmada, tehdit suçundan verilen beraat hükmü istem gibi onanmıştır. Emine hakkında kasten yaralama suçundan verilen düşme kararı istem gibi reddedilmiştir. Mustafa hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen hüküm ise bozulmuştur. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 03.02.2009 tarihli kararında belirtildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde, kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararların esas alınması gerektiği, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi ve sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması koşullarının oluşup oluşmadığı değerlendirilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekir. Kararda 5271 sayılı CMK'nun 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen koşulların oluşmadığı ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi bozma sebebi olarak görülmüştür. Kanun maddelerinin detaylı açıklaması için karar metni incelenebilir.

2. Ceza Dairesi 2011/22870 E. , 2013/1613 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2009/284040
MAHKEMESİ : Ödemiş Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02/04/2009
NUMARASI : 2007/842 (E) ve 2009/441 (K)
SUÇ : Tehdit, kasten yaralama, konut dokunulmazlığını ihlal

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Katılan sanık Mustafa hakkında tehdit suçundan verilen beraat hükmünün incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle, hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Katılan sanık Emine hakkında kasten yaralama suçundan verilen düşme kararının incelenmesinde;
Mağdur Mustafa’nın sanık hakkında şikayetinden vazgeçmesi ve sanığın da vazgeçmeyi kabul etmesi karşısında, sanık müdafiinin verilen kararı temyizde hukuki yararı bulunmadığından bu suçtan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nun 317.maddesi gereğince REDDİNE,
3-Katılan sanık Mustafa hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen hükmün incelenmesine gelince;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun oluşan kanaat ve takdirine göre diğer itirazlar yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250 esas, 2009/13 karar sayılı kararında da kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde mahkemece kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararların esas alınması, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, olayda katılanın bir tazminat talebi bulunmadığı gibi, dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde sanığa
yüklenen konut dokunulmazlığını ihlal suçunun zarar oluşumuna elverişli bulunmadığı ve adli sicil kaydına göre sabıkasız olduğu anlaşılan sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nun 231.maddesinin 6.fıkrasının (b) bendinde belirtilen “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, “katılanların zararını karşılamadığı” biçimindeki gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık Mustafa müdafii ile katılan sanık Emine ve katılan Ayşe müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 30.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.