
Esas No: 2014/15600
Karar No: 2015/613
Karar Tarihi: 19.01.2015
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/15600 Esas 2015/613 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 21/11/2013 tarih ve 2013/114-2013/421 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi.... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirketin, işçi temini hususunda sözlü olarak anlaştıklarını, bu anlaşma gereği müvekkilinin, davalı şirkete işçiler temin ettiğini, müvekkili tarafından temin edilen işçiler için öngörülen ücreti ve sayılarında karışıklık olmaması için her bir işçi için davalı şirket tarafından yevmiye fişleri düzenlendiğini, buna göre, 392 kadın işçi yevmiyesi karşılığı 8.232 TL ve 99 erkek işçi yevmiyesi karşılığı 2.376 TL’nin davalı tarafından ödenmesi gerekirken, davalı şirkete noter vasıtasıyla keşide edilen ihtarnameye rağmen borcun ödenmediğini ileri sürerek, 10.608 TL yevmiye ücreti ve 55,23 TL ihtarname masrafı olmak üzere toplam 10.663,23 TL’nın faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacıya elden ve... aracılığıyla toplam 10.600 TL ödeme yapıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacı tarafından talep edilen ihtar masraflarının asıl alacak ile birlikte hesap edilemeyeceği ancak yargılama giderlerine dahil olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 10.608 TL’nin ihtarnamenin tebliğ tarihi olan 18.02.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 14.1.2013 tarih, 2012/18515 E, 2013/604 K. sayılı ilamı ile, "davalının savunmasına dayanak olmak üzere ibraz ettiği ödeme makbuzları nedeniyle makbuzlardaki ödemenin muaccel olmuş evvelki bir borca ilişkin olduğunu davacının kanıtlamak zorunda olduğuna" işaretle karar bozulmuştur. Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya göre, davacıya, 2009 yılında doğmuş başka bir alacağını kanıtlama imkȃnı tanındığı ancak, makbuzlardaki ödemenin muaccel olmuş önceki bir borca ilişkin olduğu hususunun davacı tarafça yasal delillerle kanıtlanamadığı, bu hususta yemin teklifinde bulunulmayacağının bildirildiği, davalı tarafından yapılan ödemenin dava konusu alacak haricinde başka bir alacak için yapıldığı hususunun kabul edilmediği, davalı tarafça davacıya gönderilen (900,00+1.500,00+1.500,00 TL)3.900,00 TL"nin davacı tarafça alınmayarak davalıya iade edildiği, bu nedenle davalı tarafça PTT aracılığıyla gönderilen 3.900,00 TL"nin davacı tarafça tahsil edilmediği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 3.900,00 TL’nin ihtarname tebliği ile davalının temerrüde düşürüldüğü 26.02.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.