5. Ceza Dairesi Esas No: 2017/1394 Karar No: 2019/5 Karar Tarihi: 07.01.2019
Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2017/1394 Esas 2019/5 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıkların zimmet suçu sebebiyle yargılandığı davada, mahkeme görevi kötüye kullanma suçu kabul ederek sanıkların suçtan beraatine karar vermiştir. Ancak, temyiz itirazları sonucu karar bozulmuş ve sanıkların basit zimmet suçunu işlediği kabul edilerek, ilgili kanun maddeleri dikkate alınarak ceza almaları gerektiği belirtilmiştir. Bu bağlamda, sanıkların işlediği suç tarihinde yürürlükte olan 765 sayılı TCK'nın 202/1. maddesi kapsamındaki basit zimmet suçu için verilen cezaların, 102/3 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 10 yıllık asli ve 15 yıllık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu vurgulanmıştır. Bu nedenle, sanıklar hakkında açılan davaların zamanaşımı süresinin dolması sebebiyle düşürülmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 765 sayılı TCK'nına 202/1, 102/3 ve 104/2. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi.
5. Ceza Dairesi 2017/1394 E. , 2019/5 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Zimmet HÜKÜM : Eylemlerin görevi kötüye kullanma suçunu oluşturduğunun kabulüyle sanıklar hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesine
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Sanıkların eylemlerinin suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK"nın 202/1. maddesinde düzenlenen basit zimmet suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek görevi kötüye kullanma kabulüyle aynı Yasanın 102/4 ve 104/2. maddelerinde yazılı 7 yıl 6 aylık ilaveli dava zamanaşımı süresinin dolduğundan bahisle düşme kararı verilmesi, Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak sanıklara isnat edilen basit zimmet suçunun 765 sayılı TCK"nın 202/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 102/3 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 10 yıllık asli ve 15 yıllık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, suç tarihi olan 21/01/2001 ile hüküm tarihi arasında ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşılmakla, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"nın 322/1 ile 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 07/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.