MAHKEMESİ : Demirci Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/06/2014
NUMARASI : 2013/157-2014/107

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 25.06.2013 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 25.06.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, TMK"nın 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, 219 ada 3 parsel sayılı taşınmaz lehine, aynı ada 4 ve 17 parsel sayılı taşınmazlar aleyhine 26.03.2014 havale tarihli krokide 2 numaralı güzergâh üzerinde "C" ve "D" harfleriyle gösterilen kısımdan geçit kurulmasına karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar temyiz etmiştir.
Bu tür davalar ülkemizde arazi düzenlenmesinin sağlıklı bir yapıya kavuşmamış olması ve her taşınmazın yol ihtiyacına cevap verilmemesi nedeniyle zorunlu olarak açılmaktadır. Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanır. Uygulama ve doktrinde genellikle bunlardan ilkine "mutlak geçit ihtiyacı" veya "geçit yoksunluğu", ikincisine de "nispi geçit ihtiyacı" ya da "geçit yetersizliği" denilmektedir.
Yararına geçit kurulacak taşınmazın tapuda kayıtlı niteliği ve kullanım amacı nazara alınarak özellikle tarım alanlarında, nihayet bir tarım aracının geçeceği genişlikte (emsaline göre 2,5-3 m.) geçit hakkı kurulmasına karar vermek gerekir. Bu genişliği aşan bir yol verilmesinin zorunlu olduğu hallerde, gerekçesi kararda dayanakları ile birlikte gösterilmelidir.
Geçit genişliğinin yukarıda açıklanan ilkeler uyarınca 2,5-3 metre olması gerekirken, 24.03.2014 tarihli fen bilirkişi raporunda belirtildiği haliyle 5 metre genişliğinde geçit kurulmasına karar verilmesi doğru görülmemiş, bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de hükmün ikinci bendinde aleyhine geçit kurulan 4 parsel sayılı taşınmazın parsel numarasının "3" olarak yazılması da doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatıranlara iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 26.10.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.