MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada..... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 25/03/2014 tarih ve 2012/213-2014/64 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi....tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı adına.... nezdinde kayıtlı "çekiç dövmesi desenli mobilya kulpu" ibareli endüstriyel tasarımın yenilik ve ayırt edicilik niteliklerine sahip olmadığını ileri sürerek, davalı adına kayıtlı tasarım tescilinin iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalı tasarımının yenilik ve ayırt edicilik niteliklerine sahip olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, davalı adına tescilli endüstriyel tasarım tescil belgesinin hükümsüzlüğü istemine ilişkindir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda davalı tasarımının yenilik ve ayırt edicilik niteliklerine haiz olduğundan bahisle davanın reddine karar verilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi kurulu raporunda; davalı tarafa ait tasarımın yüzeyi, desen yapısı olarak bilinen türleri ile bire bir benzerlik göstermediği, davalının tasarımındaki dikdörtgen formundaki düzlem biçimindeki yüzey üzerinde jenerik desen yapısının özgün olduğu, dava konusu tasarıma farklılık ve ayırt edicilik kazandırdığı ve bu nedenle yenilik ve ayırt edicilik özelliklerini taşıması nedeniyle davalı tasarımının hükümsüzlük şartlarının oluşmadığı bildirilmiştir. Öte yandan 2012/38 Değ. İş sayılı tespit dosyasında alınan 28.06.2012 tarihli bilirkişi kurulu raporunda ise; dava konusu tasarımın anonim olduğu, ön yüzeyindeki “derinlik dokulu desen” haricinde özgün bir tasarıma sahip olmadığı belirtilmiştir.
554 Sayılı KHK"nın 11. maddesi uyarınca koruma kapsamının belirlenmesinde, kıyaslanan tasarımların farklılıklarından çok ortak özelliklerine ağırlık verilmesi ve tasarımcının tasarlama açısından seçenek özgürlüğüne sahip olduğunun dikkate alınması
gerekir. Ancak mahkemece benimsenen bilirkişi raporu bu hususlarda yeterli inceleme ve değerlendirme içermemektedir. Bu nedenle, davacı tarafın bilirkişi raporuna itirazları dikkate alınarak, yukarıda bahsi geçen bilirkişi raporları arasındaki çelişkiyi de giderecek ve 554 sayılı KHK"nın 11. maddesi uygun ve denetime elverişli değerlendirmeler içerecek şekilde yeni bir bilirkişi raporu alınması suretiyle hasıl olacak sonuç ihbariyle inceleme ve değerlendirme yapılarak karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar tesisi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 19/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.