
Esas No: 2017/12191
Karar No: 2022/3811
Karar Tarihi: 08.03.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12191 Esas 2022/3811 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık sahte fatura düzenleme suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın savunması ve yapılan araştırmalar neticesinde, faturaların başka bir kişide kaldığı ve sanığın iş yerine pek gitmediği tespit edilmiştir. Bu nedenle, faturaları kullanan mükellefler ve bağlı olduğu vergi dairelerinden temin edilecek fatura örneklerinin sanığa gösterilerek imzaların kendisine ait olup olmadığı sorulması, ayrıca belirtilen kişinin tanık olarak çağrılması, bilirkişi incelemesi yapılması ve faturaları kullananlar hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenmesi, dava açılıp açılmadığı araştırılması ve tanıkların ifadelerinin alınması gerekmektedir. Ayrıca, kabule göre, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunmaktadır. Kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kanun maddeleri:
- Vergi Usul Kanunu
- CMK'nin 48. maddesi
- CMK'nin 46/1-c maddesi
- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Sanığın, .... Ticaret isimli iş yerini köylüsü ...ile birlikte açtıklarını, iş yerindeki tüm işlemleri onun takip ettiğini, kendisinin dükkâna pek gitmediğini, faturaların da bu kişide kaldığını savunması, UYAP'tan yapılan araştırmada sanıkla aynı köyden olduğu anlaşılan ...isimli kişi hakkında Vergi Usul Kanunu'na aykırılık suçundan dava kaydına rastlanması, söz konusu iş yerinde su tesisatı işini bırakıp madeni yağ, lastik, akü satışını yapacağını beyan ettiği 08.06.2010 tarihli yoklama tutanağının sanık tarafından imzalandığının anlaşılması karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından;
1) Sanığın düzenlemiş olduğu faturaları kullanan mükelleflerden ya da bağlı bulunduğu vergi dairelerinden temin edilecek faturaların sanığa gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması, kendisine ait olmadığını ve ...'e ait olduğunu söylemesi halinde; ismi bildirilen kişinin açık kimlik ve adres bilgilerinin tespiti ile tanık olarak çağrılması, CMK'nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakkı hatırlatıldıktan sonra faturalar gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması,
2) ...'in de faturalardaki yazı ve imzaların kendisine ait olmadığını söylemesi halinde sanık ile bu kişinin temin edilecek yazı ve imza örnekleri ile faturalardaki ve yoklama fişindeki yazı ve imzaların kime ait olduğu hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması,
3) Faturalardaki ve yoklama fişindeki yazı ve imzaların sanığa ya da ...'e ait olmadığının anlaşılması halinde ise;
a) Faturaları kullandığı belirlenen mükellefler hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesinden sorulması, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilmesi,
b) Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması, dava açılmış ise dosyalarının getirtilip incelenerek ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya alınması,
c) Faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin tanık sıfatıyla duruşmaya çağrılarak CMK'nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatıldıktan sonra sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları, sanığı tanıyıp tanımadıkları ve faturaların düzenlenmesi konusunda sanığın bir iştiraki bulunup bulunmadığının sorulması,
4) Şirkete ait beyannamelerin bir muhasebeci tarafından verilip verilmediği araştırılıp mümkünse kimliği tespit edilerek duruşmada CMK'nin 46/1-c maddesi uyarınca tanık olarak dinlenmesi, kendisinden sanığı tanıyıp tanımadığının, beyannamelere konu belgelerin ne şekilde ve kim tarafından kendisine ulaştırıldığının sorulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkûmiyet hükümleri kurulması,
5) Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 08.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.