Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/8937 Esas 2016/10836 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8937
Karar No: 2016/10836
Karar Tarihi: 20.10.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/8937 Esas 2016/10836 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen ve hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilen davada, temyiz başvurusu yapıldı. Yargıtay 6. Ceza Dairesi, sanıkların temyiz isteğini reddetti. Ancak, suça konu olan televizyonların değeri uygun şekilde saptanmadan yazılı şekilde hüküm verildiği için ve sanıkın ödeme tarihi araştırılmadan TCK'nin 523/1. maddesinin uygulanması tartışılmadığı için mahkeme kararı bozuldu. Daha sonra mahkeme yeniden yargılama yaptı ve bozma kararına uyarak yeni karar verdi. Ancak, ilk hükümü temyiz etmeyen ve bozmadan yararlanan sanığın yeniden kurulan ikinci hükmü temyize yetkisi olmadığı için, temyiz isteği reddedildi. Kanun maddeleri ise TCK'nin 523/1. maddesi ve 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesidir.

17. Ceza Dairesi 2015/8937 E. , 2016/10836 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
... 10. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17.09.2002 tarihi 2001/103-1417 sayılı hükümlülük kararının, sanıklar ... ve ... tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 6. Ceza Dairesi"nin 18.04.2005 tarihi 2004/5544-3441 sayılı ilamı ile yasal süre içinde temyiz başvurusunda bulunmayan ..."in temyiz isteğinin reddine, sanık ..."ın temyiz isteği üzerine yapılan incelemede ise, suça konu televizyonların suç tarihindeki değeri yöntemine uygun biçimde saptanmadan, yakınanın değere ilişkin soyut anlatımına dayanılarak yazılı şekilde uygulama yapılması, sanık ..."ın 21.06.2001 günlü oturumda sanığın ağabeyinin kendisine parasını iade ettiğini açıklaması karşısında, ödeme tarihi araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında TCK"nın 523/1. maddesinin uygulama olanağının tartışılmaması nedenleriyle bozulmasına karar verilip, bozmanın temyiz isteği reddedilen sanık ..."e de sirayetine karar verilmesinden sonra, mahkemece yeniden yargılama yapılıp bozmaya uyularak, 29.11.2006 tarihli günlü kararın verildiği anlaşılmışsa da; ilk hüküm olan 17.09.2002 tarihli hükmü süresi içinde temyiz etmeyen ve bozmadan yararlandırılan sanık ..."in yeniden kurulan 29.11.2006 tarihli ikinci hükmü temyize yetkisi bulunmadığından, hükümlü ve müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince tebliğnameye aykırı olarak REDDDİNE, 20.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.