MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın yokluğunda verilen kararın, sorgusunda beyan ettiği adresine tebliğe çıkarılıp iade edilmesinden sonra, 06.01.2015 tarihinde MERNİS adresinde yapılan tebliğe ilişkin mazbatada, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesinde öngörülen “…tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırır. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır.” hükmüne aykırı olarak, ihbarnamenin kapıya yapıştırıldığına dair şerhin bulunmaması nedeniyle tebligatın usulsüz olduğu anlaşıldığından; sanık müdafinin 04.05.2015 tarihli temyiz talebinin öğrenme üzerine süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun cezasının miktarı ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 20.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.