Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/4215 Esas 2021/6012 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/4215
Karar No: 2021/6012

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/4215 Esas 2021/6012 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir kararın temyiz edildiği belirtiliyor. Karşılıklı boşanma davası olan bu kararda, kadın tarafından kusur belirlemesi, reddedilen ve aleyhine hükmedilen tazminatlar, yoksulluk nafakası ve iştirak nafakasının miktarı yönünden; erkek tarafından ise kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatların miktarı, kadın yararına hükmedilen tedbir nafakası ve velâyet yönünden temyiz edildiği belirtiliyor. Kararda, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda taraflar eşit kusurlu olarak kabul ediliyor ve bu husus gözetilmeden yanılgılı değerlendirme sonucu kadının erkeğe nazaran ağır kusurlu olduğunun kabul edilmesi doğru bulunmuyor. Boşanma sonucunda maddi ve manevi tazminata hükmedilebilmesi için tazminat yükümlüsünün kusurlu, tazminat talep eden eşin ise kusursuz veya diğerine göre daha az kusurlu olması gerektiği belirtiliyor. Maddi ve manevi tazminata hükmedilmesine dair bu hatalı kusur belirlemesine göre erkek lehine hüküm verilmesi ise isabetli bulunmuyor. Bu nedenle bölge adliye mahkemesi kararı bozuluyor. Kararda geçen kanun maddeleri ise Türk Medeni Kanunu madde 174 olarak belirtiliyor.

2. Hukuk Dairesi 2021/4215 E. , 2021/6012 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, reddedilen ve aleyhine hükmedilen tazminatlar, yoksulluk nafakası ve iştirak nafakasının miktarı yönünden; davalı-davacı erkek tarafından ise kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatların miktarı, kadın yararına hükmedilen tedbir nafakası ve velâyet yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-davacı erkeğin tüm, davacı-davalı kadının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Boşanmaya sebebiyet veren olaylarda, bölge adliye mahkemesince kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışlara göre taraflar eşit kusurludur. Bu husus gözetilmeden, yanılgılı değerlendirme sonucu kadının erkeğe nazaran ağır kusurlu olduğunun kabulü doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
3-Yukarıda 2. bentte açıklandığı üzere, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda taraflar eşit kusurludur. Boşanma sonucu maddi ve manevi tazminata hükmedilebilmesi için tazminat yükümlüsünün kusurlu, tazminat talep eden eşin ise kusursuz veya diğerine göre daha az kusurlu olması gerekir (TMK m. 174). Bölge adliye mahkemesince kadın eşin erkeğe nazaran ağır kusurlu olduğunun kabulü ve bu hatalı kusur belirlemesine göre erkek lehine maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi isabetsiz olmuş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın ..."a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 292.10 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Zehra"ya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 14.09.2021 (Salı)