MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada..... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/06/2014 tarih ve 2011/528-2014/236 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi.....tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, bir otelde mutfakçı olarak çalışan müvekkilinin, 06.09.2011 tarihinde işine gitmek için bindiği davalıya ait banliyo trenine yine davalıya ait lokomotifin çarpması sonucu trenden düşerek yaralandığını, kazanın meydana gelmesinde davalı kurumun kusurlu olduğunu, kaza sonrası müvekkilinin sağ ayak bileğinde kırık oluştuğunu ve ameliyatla ayağına platin takıldığını, halen bastonla hayatını devam ettirdiğini, ayağının eski haline gelemeyeceğini, 1.500 TL net maaş alan müvekkilinin kaza nedeniyle 3 ay çalışamadığını, maddi ve manevi yönden zarara uğradığını ileri sürerek fazlaya dair hakları saklı kalmak üzere çalışamadığı günler kaybı olarak 4.500 TL, maluliyet tazminatı olarak 1.000 TL ile 50.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, maddi tazminat istemini ıslah ederek 160.150,32 TL"nin faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili kurumun kusurunun bulunmadığını, talebin fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, meydana gelen kazada davacının kusurunun bulunmadığı, bu kaza nedeniyle davacının % 22,2 meslekte kazanma gücünden kaybetmiş bulunduğu, davacının meslekte kazanma güç kaybından oluşan zararının davacıya.... tarafından yapılan ödeme haricinde 160.150,32 TL olduğu, bu bedelin tamamından davalının sorumlu olduğu, davacının kaza nedeniyle uğradığı elem ve üzüntü nedeniyle maddi tazminata hükmedilmesi gerektiği gerekçeleriyle 160.150,32 TL maddi tazminatın kaza tarihi olan 06/09/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 30.000 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 06/09/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazla manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Ancak, dava taraflar arasındaki ticari iş niteliğindeki taşıma sözleşmesinden kaynaklandığına göre, mahkemece, maddi tazminat yönünden, talep gibi avans faizine hükmedilmesi gerekirken, yasal faize hükmedilmesi doğru olmayıp kararın bu nedenle temyiz eden yararına bozulması gerekir ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, kararın HUMK"nın 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte gösterilen sebeple davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile, kararın hüküm fıkrasının 1. bendindeki “yasal” ifadesinin hükümden çıkartılarak yerine “avans” ibaresinin eklenmesine kararın bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 9.741,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 19/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.