Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62, 51/1-3-6-7-8. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan vekilinin yüzüne karşı 18/03/2014 tarihinde verilen hükmün, katılan vekilince 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 14/04/2014 tarihinde temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında; temyiz isteminin aynı Kanunun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanığın temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Olay tarihinden önce sanığın babası ..."le arasında alacak davası bulunan ve ..."in avukat tuttuğunu öğrenen katılanın konuşmak amacıyla sanığın babası ile birlikte yaşadığı eve gittiği, bahçe kapısından içeriye gireceği sırada, bahçede dolaşan köpeklerin katılanı ısırarak basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaraladığı olayda, sanığa ait evin bahçesinin duvar ile çevrili olduğu, olay tarihinde bahçe kapısının da kapalı bulunduğu, sanık savunması ve tanık beyanlarına göre kapının üzerinde içeride köpek bulunduğuna ilişkin yazının mevcut olduğu, katılanın da söz konusu eve daha önce gelmesi sebebiyle bahçede köpek bulunduğunu bildiği, olayın da sanığa ait duvarla çevrili bahçede meydana geldiği gözetildiğinde, sanığa atfedilecek kusur bulunmadığı, sanığın hayvanın gözetim ve denetiminde ihmal göstermediği anlaşılmakla, atılı suçtan beraati yerine, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
İsabetsiz olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.