MAHKEMESİ : Bursa 2. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 22/05/2013
NUMARASI : 2012/445-2013/209

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili banka ile dava dışı kişi arasında yapılan genel kredi sözleşmesini davalının müşterek borçlu ve müteselsil kefil olarak imzaladığını, toplam 48.031,84 TL alacağın tahsili için yapılan icra takibinin davalının haksız itirazı nedeniyle durduğunu ileri sürerek itirazın iptaline, % 40 tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, dava dışı asıl borçlunun davacıya olan kredi borcunu ödediğini, davacının kredi alacağının kalmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda davalının kefalet limitinin 45.000 TL olarak hesaplandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davalının icra takip dosyasında toplam 36.459,45 TL alacağa itirazının iptaline, 35.274,24 TL asıl alacağa takip tarihinden itibaren % 32 oranında temerrüt faizi uygulanarak takibin devamına, % 40 icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davacı banka vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı bankanın, alacak talebi Genel Kredi Sözleşmesinden kaynaklanmaktadır.
Genel Kredi Sözleşmesi TTK kapsamında düzenlenmiş olup, uyuşmazlıkta sözleşme hükümleri ve sözleşmede hüküm bulunmadığı hallerde de Türk Ticaret Kanunu hükümleri uygulanır. TTK 8. maddesine göre; "Ticari işlerde faiz oranı serbestçe belirlenir." Bu durumda Genel Kredi Sözleşmesinden doğan alacağın tespitinde sözleşmede belirlenen oranlarda akdi ve temerrüt faizi oranları uygulanması gerekirken, mahkemece ticari işlerde uygulama yeri bulunmayan 6098 sayılı Borçlar Kanunu"nun akdi ve temerrüt faizi oranlarını sınırlayan 88 ve 120. md. hükümlerine göre akdi ve temerrüt faizi oranlarının tespiti doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davacı yararına, BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 30.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.