Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2019/2143 Esas 2019/4320 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uyularak verilen hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, eser sözleşmesinden doğan alacağın temliki nedeniyle alacak istemine ilişkin olup, mahkemenin yetkisizlik nedeniyle davanın usulden reddine dair kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı; davalı şirketin dava dışı diğer şirket ile oluşturduğu adi ortaklığın davalı ... Rektörlüğü ile "... Kampüs ... Alt Yapı İşine" ilişkin eser sözleşmesi imzaladığını, eser sözleşmesi nedeniyle doğan alacağın 115.000,00 TL"lik kısmının ivaz karşılığında temlik alındığını, davalı Üniversite tarafından ödeme yapılmayınca adi ortaklığı oluşturan şirketlere icra takibi yapıldığını, dava dışı şirketin takibe itiraz etmediği halde, davalı şirketin takibe itiraz ettiğini belirterek şimdilik 10.000,00 TL alacağın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... Ltd. Şti. cevap dilekçesinde;davayı kabul ettiğini beyan etmiştir.
Davalı ... ise, dava dilekçesi ve eklerinin kendilerine tebliğ edilmediğini, dava dilekçesine UYAP ekranından ulaştıklarını, bu yüzden cevap dilekçesini süresinde verdiklerini, ayrıca, devir edilen alacağın kaynaklandığı sözleşmenin 32.1 maddesinde yetkili mahkemelerin Iğdır Mahkemeleri olduğunun kararlaştırıldığını belirterek yetkili mahkeme yönünden ilk itirazda bulunmuştur.
Her ne kadar mahkemece davalının cevap dilekçesindeki yetki itirazı kabul edilerek yetkisizlik kararı verilmiş ise de; dava dilekçesi ve eklerinin davalı ...’ne 12.06.2018 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, davalının 23.10.2018 tarihinde dosyaya cevap dilekçesi sunduğu, davalının süresinde yetki itirazında bulunmadığı ve davada kesin yetkinin de söz konusu olmadığı anlaşıldığından, mahkemece süresinde yetki itirazında bulunulmadığından işin esasının incelenerek karar verilmesi gerekirken; yetkisizlik nedeniyle davanın reddine karar verilmesi doğru olmadığı gibi, alacağını temlik eden davalı ... Ltd.’nin davayı kabul etmesi gerekçesi ile bu davalı yönünden tefrik kararı verilmesi de doğru
olmamış, kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 218,50 TL Yargıtay başvurma harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 04.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.