Mahkemesi :Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Kararın sanık ... ve müdafii tarafından temyiz edilmesinden sonra sanığın..., ..., ... tarihli dilekçeleri ile temyizden feragat ettiği anlaşılmakla temyiz incelemesine yer olmadığına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE,
2- Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyizlere gelince;
a-Sanık ... yönünden;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık müdafiinin lehe hükümlerin uygulanması talebi olmasına karşı, sanık hakkında TCK’nın 52/4. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
2- ... Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü"nce düzenlenen uzmanlık raporunda şahit numune olarak alındığı belirtilen numunelerin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,


b-Sanık ... yönünden;
Tüm aşamalarda yüklenen suçu inkar eden sanık ...’ın savunmasının aksine, ele geçen suça konu uyuşturucu maddeyi kullanma dışında satma veya başkalarına vermek amacıyla bulundurduğuna dair savunmasının aksine kuşku sınırlarını aşan, somut, yeterli ve kesin delil bulunmadığı, sabit olan eyleminin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturduğu, hukuki durumunun buna göre tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
c-Sanıklar ..., ... ve ... yönünden;
Sanık ...’in adının hükümde “...” olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Kendilerinde herhangi bir uyuşturucu ya da uyarıcı madde ele geçmeyen sanıkların savunmalarının aksine, ... ve ...’ın atfı cürüm mahiyetindeki beyanlarından başka somut, her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşıldığından, “Şüpheden sanık yararlanır” ilkesi de gözetilerek sanıkların beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafileri ile sanıklar ... ve ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle BOZULMASINA, 20.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.