MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Hükümlü hakkında mahkemenin 26/09/2007 tarih 2006/913 Esas 2007/992 Karar sayılı ilamı ile bina dahilinden hırsızlık suçundan TCK"nın 142/1-b maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın hükümlü ..."a 26.12.2007 tarihinde bizzat tebliğ edildiği, hükümlünün yasa süre içinde temyiz nedeninde bulunmaması nedeni ile kararın kesinleştiği, hükümlü ... hakkında kurulan 26/09/2007 tarih 2006/913 Esas 2007/992 Karar sayılı önceki hükmün temyiz edilmeksizin kesinleşmesi ve ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 18/09/2007 günlü, 2007/125-186 sayılı kararında açıklandığı gibi, adı geçen hükümlü hakkındaki temyiz edilmeksizin kesinleşen ilk hükmün, ancak suç tarihinden sonra yürürlüğe giren yasalar yönünden uyarlama yargısının konusu olabileceğinin anlaşılması karşısında; hükümlü hakkındaki kararın kesinleşmesinden sonra, aynı dosyada sanık olan kararın sanık ..."a ilişkin hükmün sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 31/05/2011 tarihli bozma ilamı ile kararın bozulması üzerine, hakkında hüküm kesinleşmiş olan hükümlü ..."ın tekrar yargılama sürecine dahil edilerek, 2. hükmün kurulduğu, Mahkemece 18/11/2011 tarih ve 2011/460 Esas 2011/726 Karar sayılı ilamla hükümlü ... hakkında TCK 142/1-b uyarınca 2 yıl hapis cezası verildiği, sanık ... hakkında da hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, sanık ... hakkında kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı sanık müdafiinin itirazı üzerine ... 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/01/2012 tarih ve 2012/108 değişik iş sayılı kararı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kaldırılmasına karar verildiği, bunun üzerine mahkemece hükümlü ... ve sanık ... hakkında 26/0/2012 tarihli ek karar ile 3. hükmün kurulduğu anlaşılmaktadır. Kurulan bu ikinci ve üçüncü hüküm, hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğundan, hukuken varlık kazanmayan bir kararın temyiz davasına konu edilmesi de mümkün değildir.
Bu nedenlerle, hükümlü ... hakkında yeniden kurulan 2. ve 3. hükümlere yönelik, hükümlü ..."ın konusu bulunmayan temyiz istemlerinin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 19/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.