MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada..... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 06/02/2014 tarih ve 2012/262-2014/22 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi...... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin tanınmış ....” markasının sahibi olduğunu, davalıya ait işletmenin girişinde ve giriş üstünde yer alan iki ayrı tabelada müvekkili markasının izinsiz olarak kullanılmakta olduğunu, davalının eyleminin marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek, davalının marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet teşkil eden eylemlerinin men"ini, eski halin iadesi ile tecavüz fiiline konu tabelaların imha edilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, dava açıldıktan sonra davalının tabelayı tecavüz teşkil eder haliyle bir müddet daha kullandığı , daha sonra davalının tabelayı 556 sayılı KHK"nın 12. maddesine uygun hale getirdiği, bu durumda mevcut, devam eden ve kaldırılması gereken bir tecavüzün varlığı olmadığından ref talebinin konusuz kaldığı, ancak men talebi ile ilgili ihlal oluşturan muhtemel kullanımların devam etmesi riski bulunduğundan davacının hukuki yararı bulunduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne, davalının dava açılmadan ve dava tarihindeki kullanımının marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet yarattığının tespiti ile tecavüzün menine, tecavüz oluşturan her türlü kullanımın önlenmesine, ref istemi yönünden yargılama sırasında tecavüz teşkil eden tabela kaldırıldığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.