Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/15443 Esas 2015/556 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/15443
Karar No: 2015/556
Karar Tarihi: 19.01.2015

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/15443 Esas 2015/556 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi         2014/15443 E.  ,  2015/556 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


    Taraflar arasında görülen davada .... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 07.07.2014 tarih ve 2014/110-2014/175 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi .... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
    Davacı vekili, davalı şirketin “...” ibareli marka başvurusuna, müvekkilinin “...” ve “...” unsurlu markalarını mesnet göstererek yaptığı itirazın.... tarafından reddedildiğini, oysa müvekkil şirkete ait seri markalar ile dava konusu marka arasında benzerliğin açık olduğunu, halk tarafından karıştırılacağını veya en azından karıştırılma ihtimali yaratacağını ileri sürerek,.... kararının iptaline, marka tescil edilmiş ise markanın hükümsüz sayılmasına ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı..... vekili ve şirket vekili, davanın reddini istemişlerdir.
    Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalı başvuru markası kapsamında bulunan malların tamamının itiraz gerekçesi markaların kapsamında da bulunduğu, başvuru markasının esas unsurlarından bir tanesinin, itiraz gerekçesi markaların asıl unsuru ile tamamen aynı olduğu, markalar arasında 556 sayılı KHK’nın 8/1 (b) maddesi uyarınca karıştırılma ihtimali bulunduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne,...."nın 2013 – M - 8784 sayılı kararının iptaline, davalı şirketin marka başvurusu hükümden düşmüş olmakla konusu kalmayan hükümsüzlük davasının esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
    Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
    Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.