MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen yardım nafakası davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin anne ve babasının boşandığını, ... Üniversitesi Fen Fakültesi Matematik Bölümü 1. sınıf öğrencisi olduğunu, aylık 1.000,00-TL harcamasının bulunduğunu, müvekkilinin annesinin ev hanımı olduğunu, hiçbir gelirinin bulunmadığını, davalının bir baba olarak müvekkilinin masraflarını karşılayabilecek maddi imkanlara sahip olduğunu, davalının gelirinin kira gelirleri ile birlikte 10.000,00-TL"yi bulduğunu belirterek, dava tarihinden itibaren her ay işleyecek yasal faizi ile birlikte aylık 1.000,00-TL yardım nafakasına, hükmedilen yardım nafakasının müteakip yıllarda TÜFE oranında artırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde ve mahkemenin ilk celsesindeki beyanında; davacının yurt parasını ödediğini, kısmi ihtiyaçlarını karşıladığını, kızı ile aralarında bir problem bulunmadığını, bu nedenle 300,00-TL ödemeyi kabul ettiğini, 150,00-TL de yurt parası ödediğini, bundan fazlasını ödemesinin mümkün olmadığını beyan etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya muhteviyatı birlikte değerlendirilerek; davanın kısmen kabulü ile dava tarihi olan 07/01/2014 tarihinden geçerli olmak üzere davacı lehine 450,00-TL yardım nafakasının davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, hükmün kesinleştiği tarihten itibaren 1. yılın sonundan geçerli olmak üzere ÜFE oranında otomatik artışın yapılmasına, fazlaya dair talebin reddine, karar verilmiştir.
Hüküm, davalı tarafından, davayı kaybetmiş gibi aleyhine masraf ve fahiş vekalet ücretine hükmedildiği belirtilerek temyiz edilmiştir.
Dava, yardım nafakası talebine ilişkindir.
6100 sayılı HMK"nın 26. maddesinin 1.fıkrasında (HUMK.74 m.); “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü yer almaktadır.
Yasanın bu açık hükmünden de anlaşılacağı üzere hâkim, iki tarafın iddia ve savunmaları ile bağlı olup talepten fazlasına veya başkasına hükmedemez.
Yine aynı Kanuna göre kural olarak yargılama giderleri davada haksız çıkan yani aleyhine hüküm verilen tarafa yükletilir.(HMK m. 326/1) Ancak feragat veya kabul beyanında bulunan taraf, davada aleyhine hüküm verilmiş gibi yargılama giderlerini ödemeye mahkum edilir. Feragat ve kabul talep sonucunun sadece bir kısmına ilişkin ise yargılama giderlerine mahkumiyet ona göre belirlenir. (HMK 312/1)
İlk oturumda davayı kabul eden davalı, hal ve durumu ile aleyhine dava açılmasına sebebiyet vermiş ise bu hükümden yararlanamaz. Bu halde davalı davayı kaybetmiş gibi yargılama giderlerini ödemekle yükümlü olur.
Diğer taraftan, 2014 tarihli ..."de, HMK"nın yukarıda zikrolunan hükümlerine paralel düzenleme cihedine gidilmiş ve anlaşmazlığın, davanın konusuz kalması, feragat, kabul, sulh veya herhangi bir nedenle; ön inceleme tutanağı imzalanıncaya kadar giderilmesi halinde, tarife hükümleriyle belirlenen ücretlerin yarısına, ön inceleme tutanağı imzalandıktan sonra giderilmesi halinde tamamına hükmolunacağı düzenlenmiştir.
Yine 492 sayılı Harçlar Kanunu ile de yargı harcının alınma usul ve esasları ayrıntılı olarak düzenlenmiş olup, 22. maddesinde ise davadan feragat veya davayı kabul veya sulh mahkemenin ilk celsesinde vuku bulursa karar ve ilam harcının üçte biri daha sonra olursa üçte ikisinin alınacağı hüküm altına alınmıştır.
Somut olaya bakıldığında; mahkemece öninceleme tutanağının dosya üzerinden yapıldığı, davalının, yargılamanın ilk duruşmasında, talep edilen nafakadan 300,00-TL ödemeyi kabul ettiğini ayrıca 150,00-TL de yurt parası ödediğini beyan ettiği, davacı asil tarafından da teklif edilen 450 TL"yi kabul ettiğinin belirtilerek bu durumun tutanak altına alındığı anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca mahkemece yapılan yargılama neticesinde, davalının mahkemenin ilk celsesinde davayı kabul ettiği gözetilerek davacı lehine maktu vekalet ücretinin yarısına, karar ve ilam harcının ise üçte birine hükmedilmesi gerekirken, maktu vekalet ücretinin ve harcın tamamına hükmedilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, hüküm fıkrasının 3. ve 4. paragrafının çıkarılarak yerine “... Harçlar Kanunu hükümleri gereğince hesaplanan 20,48-TL nispi ilam harcının peşin alınan 409,70-TL harçtan mahsubu ile kalan 389,22-TL harcın karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine,
Davacı tarafından yatırılan 45,68-TL başvuru ve ilam harcı ile kabul ve ret oranına göre hesaplanan 18,40-TL posta masrafı olmak üzere toplam 64,08-TL ile yargılama giderinin davalıdan alınarak, davacıya verilmesine,” ifadesinin yazılmasına; vekalet ücretine ilişkin 5. paragrafta yer alan “... gereğince 1.500,00 TL maktu vekalet ücretinin" ifadesinin çıkarılarak yerine "... gereğince hesaplanan 1.500,00 TL maktu vekalet ücretinin yarısı olan 750,00 TL"nin" ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.11.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.