MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki davada Ankara 9. Asliye Hukuk, Ankara 12. Tüketici ve Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemelerince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Dava, davalının kullandırdığı tüketici kredisi nedeniyle istirdat istemine ilişkindir.
Ankara 9. Asliye Hukuk Mahkemesince, davalı kooeratif hakkındaki davanın feragat nedeniyle reddine, davalı banka hakkında açılan davada ise uyuşmazlığın sabit faizli konut finansman kredisinden kaynaklandığı ve tüketici mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Ankara 12. Tüketici Mahkemesince, taraflar arasındaki temel ilişkinin Kooperatifler Kanunundan kaynaklandığı ve feragat beyanına rağmen, davanın Kooperatifler Kanunu çerçevesinde değerlendirilmesi gerektiği, davacının, 6502 sayılı Kanunun 3/1-(k) maddesi gereğince tüketici sıfatını taşımadığı, taraflar arasındaki ilişkinin 6502 sayılı Kanunun 3/1-(l) maddesi gereğince tüketici işlemi niteliğinde olmadığı ve davaya bakma görevinin de ticaret mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından ise eldeki uyuşmazlığın taraflar arasındaki tüketici kredisi sözleşmesinden kaynaklandığı gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Davanın açıldığı 03.01.2010 tarihinde yürürlükte olan 4822 sayılı Kanunla değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Amaç başlıklı 1. maddesinde Kanunun amacı açıklandıktan sonra kapsam başlıklı 2. maddesinde “Bu Kanun, her türlü tüketici işlemi ile tüketiciye yönelik uygulamaları kapsar." hükmüne yer verilmiştir. Aynı Kanunun 22. maddesinde ise "Tüketici kredisi sözleşmesi, kredi verenin tüketiciye faiz veya benzeri bir menfaat karşılığında ödemenin ertelenmesi, ödünç veya benzeri finansman şekilleri aracılığıyla kredi verdiği veya kredi vermeyi taahhüt ettiği sözleşmeyi ifade eder." şeklinde tanımlanmıştır. Tüketici ise, "Ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen gerçek ya da tüzel kişiyi ifade eder." şeklinde tanımlanmıştır.
Bir hukukî işlemin 4077 sayılı Kanun kapsamında kaldığının kabul edilmesi için yasanın amacı içerisinde yukarıda tanımları verilen taraflar arasında bir hukukî işlemin olması gerekir.
Somut olayda davacı ile davalı banka arasındaki uyuşmazlığın, tüketici kredisinin bir türü olan konut kredisi sözleşmesinden kaynaklandığı ve 4077 sayılı Kanun kapsamında kaldığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, uyuşmazlığın Ankara 12. Tüketici Mahkemesinde görülüp, sonuçlandırılması gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince Ankara 12. Tüketici Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 20/06/2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.