MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı EGO Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2018 yılı için 47.530,00 TL"dir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, karara karşı davalı EGO Genel Müdürlüğü, davalı ... ve davalı ... vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuş, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi tarafından, davalılar vekillerinin istinaf talebinin kabulü ile esas hakkında yeniden hüküm kurularak; Davalı ... Tic
AŞ yönünden davanın reddine, Diğer davalılar yönünden davanın kısmen kabulü ile 32.491,18 TL sürekli iş kaybı, 3.272,50 TL geçici iş görmezlik kaybı ve 1.125,00 TL bakıcı gideri toplamı olan 36.888,68 TL"nin davalı ... şirketi yönünden temerrüt tarihi olan 13/10/2010 tarihinden, diğer davalılar yönünden ise kaza tarihi olan 18/07/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsil edilerek davacı ..."a verilmesine, davalı ... şirketinin poliçe limiti ile sınırlı sorumlu tutulmasına, fazlaya ilişkin maddi tazminat taleplerinin reddine, geçici ve sürekli iş görmezlik tazminatları yönünden fazlaya ilişkin hakların saklı tutulmasına, Davacı ... için 40.000,00 TL davacı ... için 12.000,00 TL ve davacı ... için 12.000,00 TL manevi tazminatın davalı ... şirketi yönünden temerrüt tarihi olan 13/10/2010 tarihinden, diğer davalılar yönünden ise kaza tarihi olan 18/07/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile anılan davacılara verilmesine, davalı ... şirketinin poliçe limiti ile sınırlı tululmasına, fazlaya ilişkin talebin reddine, hükmedilmiş, karar davalı EGO Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyize konu edilen Bölge Adliye Mahkemesi karar davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, verilen kararın kesin olması nedeni ile davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı EGO Genel Müdürlüğü vekilinin temyiz dilekçesinin kararın kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı EGO Genel Müdürlüğü geri verilmesine, 27/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.