2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/11376 Esas 2021/1609 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11376
Karar No: 2021/1609
Karar Tarihi: 16.02.2021

2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/11376 Esas 2021/1609 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2017/11376 E.  ,  2021/1609 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
    Hüküm : 1-Sanıklar ... ve ... hakkında; CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince ayrı ayrı beraat 2-Sanık ... hakkında; 2863 sayılı Kanunun 74/1, TCK’nın 62/1, 51/1-3-7. maddeleri gereğince mahkumiyet

    2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıklar ... ve ...’in beraatine, sanık ...’in mahkumiyetine ilişkin hükümler, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, mercii tarafından, tebligata, Tebligat Kanununun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin,
    Sanık ...’in yokluğunda verilen 23/02/2015 tarihli kararın tebliği için adı geçen sanığın 29/05/2014 tarihli duruşmada beyanı alınırken bildirdiği en son adresi esas alınarak bila tebliğ iade edilen tebligat bulunmadığı halde, doğrudan mernis adresine “Mernis Adresi” ibareleri ile Tebligat Kanununun 21/2. maddesi gereğince tebliğ edilmesinin usule aykırı olmasından dolayı,sanık ... ’e gerekçeli karar usulüne uygun tebliğ edilerek, tebliğ belgesinin ve kararı temyiz etmesi halinde temyiz dilekçesi ve düzenlenecek ek tebliğname ile birlikte iade edilmesinin temini için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.