MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ...’in temyizi yönünden yapılan incelemede;
Mahkemenin 24.09.2013 tarihli mahkumiyet hükmünün sanığın mernis adresine 09.12.2013 tarihinde tebliğinden sonra, sanığın 29.12.2013 tarihinde hükmü eski hale getirme talebi de bulunan dilekçeyle temyiz ettiği, 5271 Sayılı CMK"nın 42. maddesi uyarınca temyiz istemine ilişkin eski hale getirme taleplerini inceleme görevinin Yargıtay"a ait olduğu anlaşılmakla, yapılan temyiz isteminin incelenmesinde;
Tebliğ tarihinde cezaevinde olduğunu bildiren sanığın cezaevinde olmadığının ve tebliğin mernis adresinde eşi vasıtasıyla yapıldığının anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra sanık hükmü temyiz ettiğinden, anılan Yasanın 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak temyiz isteminin REDDİNE,
Sanık ...’in temyizi yönünden yapılan incelemede;
Yerel mahkemenin sanığın temyizinin süreden reddine ilişkin ek kararına karşı yapılan temyiz talebini inceleme görevinin Yargıtay’a ait olduğu anlaşılmakla, itiraz üzerine Ağır Ceza Mahkenmesince yerel mahkemenin vermiş olduğu ek kararın kaldırılmasına yönelik kararının yok hükmünde olduğu değerlendirilerek yapılan temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığa gerekçeli kararın 03.12.2013 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın kararı 11.12.2013 tarihinde temyiz ettiği, ayrıca sanık vekiline de 06.11.2013 tarihinde gerekçeli kararın tebliğ edilmesine rağmen temyiz dilekçesinin sunulmadığının anlaşılması karşısında, sanığın 1412 sayılı CMUK nun 310. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra hükmü temyiz ettiğinden ve mahkemenin sanığın temyiz isteminin reddine ilişkin 24.12.2013 tarihli ek kararı yasaya uygun bulunduğundan mahkemenin ek kararına karşı yapılan temyiz isteminin CMUK"un 315/2 maddesi uyarınca reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan temyiz isteminin reddine dair ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
Sanık ... yönünden yapılan temyiz incelemesinde;
Hükümde TCK"nın 53. maddesine yer verilmemiş ise de; Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı gözetilmek suretiyle TCK"nın 53. maddesinin, infaz aşamasında uygulanması mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’in temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 06.06.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.