15. Ceza Dairesi Esas No: 2015/2751 Karar No: 2018/2216 Karar Tarihi: 02.04.2018
Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/2751 Esas 2018/2216 Karar Sayılı İlamı
15. Ceza Dairesi 2015/2751 E. , 2018/2216 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi SUÇ : Güveni kötüye kullanma HÜKÜM : Beraat
Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın beraatına ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Katılanın sanığın babası ile iş ortaklığı yaptığı, sanığın da bu ortaklık nedeniyle gerek babasına gerekse de katılana işlerinde yardımcı olduğu, katılanın işlerinin bozulması nedeniyle banka hesabı kullanamadığı, bu sebeple para çekmesi ve havale yapabilmesi için altı imzalı üst kısımları boş talimatları sanığa verdiği, ayrıca katılanın, sattığı.... plakalı aracın satış bedeli olan 31.500 TL’yi de sanığın hesabına gönderilmesi talimatını verdiği, araç bedelinin de sanığın hesabına yatırıldığı, araç bedeli ile talimatlar gereğince katılanın şirket hesabından çektiği 52.000 TL’yi talimata aykırı olarak başka hesaplara aktardığının iddia edildiği olayda; sanığın savunmalarında, katılanın kendisine vermiş olduğu talimat gereğince parayı şirketten çekerek, iş ortağı olan kendi babasının kasasına koyduğunu, araç bedelini de katılana elden verdiğini belirterek suçlamaları kabul etmemesi, tanık beyanları ile dosya kapsamından da sanığın babası ile katılanın fiilen ortak olduğunun anlaşılması, yine aracın satıldığını bilen katılanın, paranın kendisine verilmediğini iddia etmesine rağmen ortaklık ilişkisini 2008 yılının sonuna kadar sürdürmesinin hayatın olağan akışına ters düşmesi hususları birlikte değerlendirildiğinde, katılan ile sanığın babası arasında iş ortaklığı nedeniyle özel hukuk hükümlerine konu olabilecek bir ilişkinin doğmuş olması nedeniyle sanığın atılı suçu işlediğine dair katılanın soyut iddiası dışında her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği bu itibarla da yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı bunun yanında dava konusu olayın hukuki ihtilaf niteliğinde bulunması nedeniyle yüklenen suçun unsurlarının da oluşmadığı anlaşılmakla, sanığın atılı suçtan CMK’nın 223/2-a-e maddeleri gereğince verilen beraat hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.Yapılan yargılama sonunda atılı suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin beraat hükmünün kanuna ve uygulamalara aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün ONANMASINA, 02/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.