Tebliğname No : 4 - 2011/159173
MAHKEMESİ : Karşıyaka 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/01/2011
NUMARASI : 2010/380 Esas, 2011/27 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Tebliğnamede adı geçen sanık B.. D.. hakkında verilen karara yönelik herhangi bir temyiz talebi bulunmadığı anlaşılmıştır.
Sanıklar E.. Ç.., İ.. Ş.. ve K.. K.. hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Sanıklar E.. Ç.. ve K.. K.. hakkında hükmedilen netice ceza adli para cezası olup TCK"nın 58. maddesinin uygulanmamasında bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki eleştiri düşüncesine iştirak edilmemiş, direnme fiilini, saldırıda kullanılmaya elverişli araç ile birden fazla kamu görevlisine karşı işledikleri kabul edildiği halde sanıklar hakkında TCK"nın 265/4 ve 43/2. maddelerinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık İ.. Ş.. hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesindeki hakların tümünü koşullu salıverilmeye kadar kullanmaktan mahrum bırakmaya hükmedilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık İ.. Ş.."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan hak yoksunluğuna ilişkin bölümün çıkarılarak yerine “5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan sanık İ.. Ş.. hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün DÜZELTİLEREK, her üç sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümlerin ise DOĞRUDAN ONANMASINA,
Sanık A.. B.. hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Direnme fiilini, saldırıda kullanılmaya elverişli araç ile birden fazla kamu görevlisine karşı işlediği kabul edildiği halde sanık hakkında TCK"nın 265/4 ve 43/2. maddelerinin uygulanmaması,
Sanığın adli sicil kaydındaki hükmün TCK"nın 191. maddesine göre “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak” suçuna ilişkin olduğu ve 19/12/2006 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ve bu tedbirin gereklerine uyulması halinde açılmış olan davanın düşmesine karar verilecek olması karşısında belirtilen hükümlülük, sanık hakkında CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yasal engel teşkil etmeyeceğinden bu durum üzerinde durularak ve adli sicil kaydındaki diğer ilamının ise silinme koşullarının oluştuğu gözetilerek, CMK"nın 231/6. maddesi uyarınca, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenip yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre, 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin tartışılmaması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 18/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.