Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/1574 Esas 2019/15560 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1574
Karar No: 2019/15560
Karar Tarihi: 12.12.2019

Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/1574 Esas 2019/15560 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir marka hakkına tecavüz suçundan dolayı sanığı mahkum etmiştir. Ancak, katılan vekili hükümden sonra şikayetinden vazgeçtiğini bildirmiş olmasına rağmen, vekilin dosya içerisinde mevcut bulunan süreli vekaletnamesi gözetilerek şikayetten feragate yetkili olup olmadığı tespit edilmeden ceza verilmesi yanlış olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, karar temyiz edilmiş ve Yargıtay 19. Ceza Dairesi tarafından bozulmuştur. Sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 61/A-1 maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 73/6. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

19. Ceza Dairesi 2018/1574 E. , 2019/15560 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Suç ve karar tarihinde yürürlükte bulunan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A-1 maddesinde düzenlenen suçun soruşturulması ve kovuşturulması şikayete tabi olup, katılan vekilinin hükümden sonra UYAP sistemi üzerinden gönderdiği 03.04.2015 tarihli dilekçesi ile sanık hakkındaki şikayetten vazgeçtiğini bildirmiş olmasına göre, katılan vekilinin dosya içerisinde mevcut bulunan vekaletnamesinin süreli olduğu gözetilerek, şikayetten vazgeçme tarihi olan 03.04.2015 tarihini kapsar şekilde vekaletnamesi bulunup bulunmadığı ve şikayetten feragate yetkili olup olmadığı hususları tespit edildikten sonra 5237 sayılı TCK"nin 73/6. maddesi uyarınca şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sanıktan sorularak sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 12.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.