MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkili idaresindeki motosikletle, davalıların işleten ve sürücüsü olduğu çekici ve yarı römork şeklindeki aracın 10.06.2011 tarihinde çarpışması nedeniyle davacının sağ ayağının kırıldığını, belirterek, karşılanmayan tedavi giderleri, taksi ücreti, hasar bedeli ve geçici işgöremezlik nedeniyle fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile 3.000,00 TL maddi ve 10.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiş, geçici işgücü kaybı yönünden talebini 1.465,04 TL.ye yükseltmiştir.
Davalılar vekili, kusuru kabul etmediklerini, maddi ve manevi tazminat taleplerinin fahiş olduğunu belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, 1.465,04 TL kazanç kaybı, 135,63 TL tıbbi malzeme ücreti ile 5.000,00 TL manevi tazminatın toplamı olan 6.600,67 TL nın 10/06/2011 olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiş, karar davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 Sayılı HMK"un geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"un 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890 TL"ye çıkarılmıştır. Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden davacı hakkındaki
1.600,67 TL maddi tazminata ilişkin hüküm davalılar bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin manevi tazminata yönelik yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 337,14 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına 18.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.