Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : TCK"nın 134/2, 43/2. maddesi atfıyla 43/1, 62/1, 53/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Dosya kapsamına göre; sanık ..."ın, resmi nikahlı eşi olan mağdur ..."un kendisini diğer mağdur ... ile aldatmasından dolayı mağdurlara tepki olarak, eşi ile aralarındaki boşanma davasının devam ettiği ve fiilen ayrı oldukları dönemde, facebook adlı sosyal paylaşım sitesinde oluşturduğu sahte hesap üzerinden, mağdurların birlikteliklerini ve öpüşme anlarını gösteren özel görüntülerini ifşa ettiği iddiasına konu olayda,
Taraflar arasında önceye dayalı husumet bulunması, mağdurlara ait olup, aynı zamanda boşanma davasına da sunulduğu anlaşılan şikayete konu fotoğrafların, içerikleri de dikkate alındığında, mutlaka ve sadece sanıkta mevcut olabilecek nitelikte görüntüler olmaması, sahte facebook hesabının sanık tarafından açıldığına dair mağdurların iddialarını doğrulayan maddi bir delil bulunmadığı gibi, olayın üzerinden geçen zaman dilimine ve Adalet Bakanlığı Uluslararası Hukuk ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğünün, “İnternet Ortamında İşlenen Suçlarda Uluslararası Ceza İstinabe İşlemleri” başlıklı yazısında yer verdiği, “ABD mevzuatına göre (18 U.S.C. § 2703 - f ) internet ortamında işlenen suçlara ilişkin trafik bilgileri, yer sağlayıcılar veya erişim sağlayıcılar tarafından 90 gün süreyle saklanmaktadır. Bu süre içinde resmi otoritelerce başvurulduğunda anılan saklama süresine 90 gün daha ilave edilmektedir.” açıklamalarına nazaran, gelinen aşama itibariyle sahte facebook hesabının oluşturulduğu andaki IP adresinin tespit edilemeyecek olması, sanığın mağdur eşine gönderdiğini kabul ettiği mesajlarda sahte facebook hesabına ilişkin bir ibarenin bulunmaması karşısında, savunmanın aksine, sanığın mahkumiyetine yeter, her türlü derecede şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle sanığın CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraatine karar verilmesi gerekirken, delillerin takdirinde hataya düşülerek, dosya kapsamına uygun düşmeyen yazılı gerekçelerle sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Kabul ve uygulamaya göre de:
a) Sanık ..."ın, mağdurların özel görüntülerini ifşa etme eylemini, resmi nikahlı eşi olan mağdur ..."un diğer mağdur ... ile gayrimeşru ilişki yaşaması şeklindeki mağdurların aile birliğine yönelen haksız saldırılarından dolayı haksız tahrik altında gerçekleştirdiği kabul edilerek sanık hakkında hükmedilen cezadan TCK"nın 29. maddesi gereğince indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, kanuna aykırı,
b) Sanık hakkında TCK"nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.