Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2013/11066 Esas 2014/8058 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vek.Av. ... gelmiş, diğer taraftan kimse gelmemiş olduğundan onun yokluğunda duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-KARAR-

Davacı vekili, taraflar arasındaki 18.12.2007 tarihli Akaryakıt İstasyonu İşletme Sözleşmesi, 18.12.2007 tarihli Bayilik Sözleşmesi, 18.12.2007 tarihli Sözleşme ve 18.12.2007 tarihli ek sözleşmenin davalı şirket tarafından süresinden önce haksız şekilde feshedildiğini belirterek kâr mahrumiyeti ve cezai şarttan kaynaklanan alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, davacının müvekkiline akaryakıt vermemesi nedeniyle sözleşmelerin haklı nedenle feshedildiğini, taraflar arasında aşırı güç farkı bulunmasından dolayı sözleşmenin hakkaniyet ve hukukun genel ilkesi çerçevesinde yorumlanması gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, her bir sözleşmenin ayrı ayrı değerlendirilmesi gerektiği davalının Akaryakıt Bayilik Sözleşmesini haksız şekilde feshettiği, yoksun kalınan kar miktarının 28.608 USD olduğu, ayrıca 50.000 USD cezai şart talebinde bulunabileceği, LPG Bayilik Sözleşmesinin 19.maddesine göre 15.000 USD cezai şart talep edilebileceği, 18.12.2007 tarihli sözleşmeye göre 1.000.000 USD cezai şartın istenebileceği, 18.12.2007 tarihli ek sözleşmeye göre asgari alım taahhüdüne uyulmaması halinde cezai şart isteneceği kararlaştırılmış ise de sözleşmenin uygulandığı sürece bu taahhüde uyulmadığı ve ticari ilişkinin çekişmesiz devam ettiği, bu nedenle 18.12.2007 tarihli sözleşmenin 6. maddesine göre 80.000 USD cezai şart talep edilemeyeceği, bu durumda 120.000 USD cezai şart ve 26.608 USD yoksun kalınan kar talebinde bulunulmasının mümkün bulunduğu yönündeki son bilirkişi kurulu raporunun hüküm kurmaya elverişli olduğu, ancak davalı şirketin ekonomik durumu incelendiğinde cezai şartın tamamına hükmedilmesinin ekonomik mahvına neden olacağı, bu nedenle cezai şart miktarında ¾ oranında indirim yapılması gerektiği gerekçeleriyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 29.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.