Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/490 Esas 2020/366 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/490
Karar No: 2020/366
Karar Tarihi: 20.01.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/490 Esas 2020/366 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, resmi belgede sahtecilik suçundan yargılanan sanığın denetim süresi içinde işlediği ikinci suçun dava zamanaşımı süresinin durdurulduğu gözetilerek yapılan inceleme sonucunda, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarihten itibaren ikinci suçun işlendiği tarihe kadar olan dava zamanaşımının gerçekleştiği ve sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verildiğini belirtiyor. Kararda, suçun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırının tabi olduğu kanun maddeleri de açıklanıyor. Bu kanun maddeleri şu şekildedir:
- 5271 sayılı CMK’nin 231/8. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e. ve 67/4. maddeleri
- 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi

11. Ceza Dairesi 2019/490 E. , 2020/366 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi hükmü uyarınca, 28.02.2006 olan suç tarihinden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 25.12.2009 tarihine kadar bazı kesintilerle, her seferinde yeniden başlayan dava zamanaşımı süresinin işlediği, bu tarihten sonra denetim süresi içinde işlenen kasıtlı suçtan dolayı verilen ve kesinleşen Konya 5. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 08.10.2013 tarihli 2012/42 Esas ve 2013/592 Karar sayılı ilamında yer alan mahkûmiyet hükmü nedeniyle ihbar üzerine dosyanın yeniden ele alındığı, böylelikle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarihten itibaren deneme süresi içinde işlenen ikinci suç tarihi olan 06.10.2011 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, sanığa yüklenen "resmi belgede sahtecilik" suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e. ve 67/4. maddelerinde öngörülen zamanaşımının, durma süresi de dikkate alındığında, suç tarihi olan 28.02.2006 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarıca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 20.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.