MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada..... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05/02/2014 tarih ve 2013/127-2014/24 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ..... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 1 ila 45. sınıfta tescilli..... esas unsurlu tanınmışlık vasfı taşıyan markaların sahibi olduğunu, davalının 2010/47458 kod numaralı ..." ibareli...sınıf hizmetleri içeren marka tescil başvurusunun ilânı üzerine iltibas ve tanınmışlık vakıasına dayalı olarak yaptıkları itirazın nihaî olarak.... tarafından reddedildiğini, oysa davalı markasının müvekkili markalarına iltibas ve tecavüz yaratacağını, müvekkilinin markalarının tanınmışlığından haksız yarar sağlayıp itibar ve ayırt edici karakterini zedeleyeceğini ileri sürerek,.... kararının iptaline ve davalı adına tescil olunan markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalı başvurusunun kapsamında bulunan 35. sınıfa dahil mal ve hizmetler davacı markalarının kapsamında bulunmakta ise de davacı markaları ile davalı başvurusunun konusu olan işaret arasında esas ve yardımcı unsurlar, biçim ve umumî intiba itibariyle benzerlik bulunmadığı gibi her birinin bütünü itibariyle bıraktığı etkinin de farklı olması nedeniyle karıştırmaya sebebiyet verebilecek derecede bir yakınlık bulunmadığı, tüketicilerin davacı markalarını taşıyan 35. sınıf mal ve hizmetlerden satın almak veya yararlanmak isterken davalının işaretini taşıyan mal ve hizmetleri satın alma/yararlanma olasılığı bulunmadığı gibi markaların kapsamındaki malları ve hizmetleri üreten işletmeler arasında idarî-ekonomik anlamda bir bağlılığın bulunduğu düşüncesine kapılmalarının da ihtimal dahilinde bulunmayacağı, davalı başvurusunun tescilinin davacı markasının itibarına zarar vereceğinin de kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 16/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.