MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki “manevi tazminat” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, Edirne 1. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen davanın kısmen kabulüne ilişkin 18.12.2014 tarihli ve 2013/568 E., 2014/556 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 14.05.2018 tarihli ve 2015/9530 E., 2018/4961 K. sayılı ilamıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda gereği görüşüldü.
Mahkemece verilen davanın kısmen kabulüne ilişkin hüküm, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine yukarıda esas ve karar numarası belirtilen karar ile bozulmuştur. Bozma üzerine mahkemece ilk kararda direnilmiş, direnme kararı davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Nispi harca tabi davanın kabulüne/kısmen kabulüne ilişkin kararın davalı tarafından temyizi halinde, mahkemece hüküm altına alınan miktar üzerinden hesaplanacak nispi karar harcının dörtte biri oranındaki temyiz ilam harcı ve temyiz başvuru harcı alınmalıdır.
Somut olaya gelince; mahkemece davanın kısmen kabulüne dair kararı temyiz eden davalılar vekilinin süresi içerisinde temyiz dilekçesini ibraz ettiği ve aynı tarih içerisinde hakim tarafından havalesi yapılarak temyiz defterine kayıt edildiği ve 308,00TL nispi harç ile 44,40TL maktu temyiz karar harcı yatırıldığı, temyiz yoluna başvurma harcının yatırılmadığı anlaşılmaktadır.
Temyiz isteyen davalıların kendilerinin ya da işlemlerinin harçtan istisna ve muafiyetinin bulunmadığı belirgin olduğuna göre; temyiz isteminin incelenmesi için davada hüküm altına alınan miktarlar dikkate alınarak hesaplanacak nispi karar harcının ¼ oranında nispi temyiz ilam harcı ile temyiz yoluna başvurma harcının tahsili gerekir.
25.01.1985 tarihli ve 1984/5 E., 1985/1 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz edenden istendiği hâlde süresinde ödenmediği belgelendirilmemiş olduğundan temyiz yoluna başvurma harcı alınmadan ve nispi harca tabi olmasına rağmen eksik nispi harç alınarak temyiz defterine kayıt edilen temyiz dilekçesi hakkında 6217 sayılı Kanun’un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı HUMK’nın 434. maddesi uyarınca işlem yapılmak ve temyiz yoluna başvurma harcı ile hüküm altına alınan miktarlar dikkate alınarak hesaplanacak nispi karar harcının ¼ oranında nispi temyiz ilam harcının tamamlanmak üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
Açıklanan nedenlerle eksiklikler giderildikten sonra Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına gönderilmek üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
SONUÇ
Yukarıda açıklanan nedenlerle dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 25.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.