Tehdit - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/19209 Esas 2018/784 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Uyarlama ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması isteminin reddi

Uyarlama yargılaması neticesinde, Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Uyarlamaya konu basit yaralama ve hakaret suçlarının, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK"nın 253/1. maddesi gereği uzlaşma kapsamında bulunduğu halde, bu yönde bir işlem yapılmadan eksik inceleme ile uyarlama isteminin reddine karar verilmesi,
2- Hükümden sonra 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK.nun 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve hükümlüye isnat edilen ve 765 sayılı TCK"nın 191/1. maddesine karşılık gelen 5237 sayılı TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre hükümlünün hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
3- 5271 sayılı CMK"nın 231/6. maddesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması konusunda değerlendirme yapılırken suç tarihindeki duruma ve koşullara göre daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olup olmaması, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları, varsa zararın giderilip giderilmediği yönünden değerlendirme yapılması gerekirken, suç tarihinde sabıkasız olan hükümlünün suç tarihinden sonra suç işlemeye devam ettiğinin sabıka kayıtlarından anlaşıldığından bahisle ve soyut gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
4-Kabule göre de; hakaret suçuna ilişkin olarak düzenlenen 5237 sayılı TCK"ının 125/1-4. maddesi ile basit yaralama suçuna ilişkin TCK"nın 86/2. maddesinde seçimlik olarak hapis veya adli para cezasının öngörülmüş olması karşısında, uyarlamaya konu hükümde, 765 sayılı TCK"nın 482/2. maddesi ile 765 sayılı TCK"nın 456/4. maddesi uyarınca alt sınırdan belirlenen cezanın 647 sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrildiği gözetildiğinde, hükümlü hakkında (5237 sayılı TCK"nın 61/9 fıkra hükmü eklenmeden önce adli para cezası gün miktarı alt sınırının 52/1. madde uyarınca beş gün olduğu da dikkate alınarak) 5237 sayılı TCK.nun 125. ve 86/2. maddeleri uyarınca doğrudan adli para cezası uygulanmasının hükümlünün lehine olduğu düşünülmeden, uyarlama işleminin 5237 sayılı TCK.nun 125/1. ve 86/2. maddeleri uyarınca alt sınırdan ayrılmak suretiyle yapılması,
Kanuna aykırı ve hükümlü ... müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.