Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozmak - mala zarar vermek - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/16031 Esas 2013/1079 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 2 - 2012/88590
MAHKEMESİ : Marmaris 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/11/2008
NUMARASI : 2007/104 (E) ve 2008/453 (K)
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozmak, mala zarar vermek

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Birden fazla kişi ile işyeri dokunulmazlığını bozma suçunu işleyen sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.nun 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış,
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun oluşan kanaat ve takdirine göre, sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanıklar M.. S.. ve S.. B.. hakkında işyeri dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar vermek suçlarından hükmolunan hürriyeti bağlayıcı cezalar yönünden yasal ve yeterli hiçbir gerekçe gösterilmeden 5237 Sayılı TCK.nun 50.maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2- Sanıklar M.. S.. ve S.. B.. hakkında hükmolunan hürriyeti bağlayıcı cezaların, 5237 Sayılı TCK.nun 51.maddesi uyarınca ertelenmesine yer olmadığına karar verilirken, daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı üç aydan fazla hapis cezasına mahkum edilip edilmedikleri ile suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdikleri pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemeye kanaat gelip gelmediği hususlarının değerlendirilmesi gerektiği ve sanık S.. B.."nin adli sicil kaydındaki para cezasından ibaret sabıkasının ertelemeye engel teşkil etmediği gibi adli sicilden çıkarılma şartlarının da gerçekleştiği gözetilmeden, yasal ve takdiri şartlar oluşmadığından şeklindeki yetersiz gerekçe ile TCK.nun 51.maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/ 11-250 2009/13 sayılı kararında da kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde nazara alınacak zararın maddi zarar olduğu, ancak işyeri dokunulmazlığını bozmak suçunun zarar doğmasına elverişli suçlardan olmadığı gözetilerek; 5271 sayılı CMK’ nın 231. maddesinin 6. fıkrasının ( b ) bendi uyarınca, sanıkların kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyecekleri hususunda oluşacak kanaate göre haklarında hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılamayacağına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden; yasal ve yeterli hiçbir gerekçe gösterilmeden sanıklar Mahmut Sevinde ve S.. B.. hakkında aynı kanunun 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
4- Sanıklar M.. S.. ve S.. B.. hakkında kasten işlemiş oldukları suçlardan verilen hapis cezasıyla mahkumiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK.nun 53/1.maddesindeki hak yoksunluklarına her bir suç için ayrı ayrı karar verilmesi yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
5- Karar duruşmasındaki beyanlarında lehe olan kanun hükümlerinin uygulanmasını talep eden sanıklar müdafiilerinin bu taleplerinin 5237 sayılı TCK.nun 62.maddesinde düzenlenen takdiri indirim sebebini de kapsadığı halde bu konuda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
6- Sanık N.. Ç.. hakkında işyeri dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar vermek suçlarından açılmış bir dava bulunmadığı gözetilmeden bu suçlardan sanığın mahkumiyetine karar verilerek 5271 sayılı CMK.nun 225/1.maddesine aykırı davranılması,
7- Kabule göre de,
a-25.10.1989 doğumlu olup suç tarihinde 18 yaşını doldurmamış ve geçmişte hapis cezasıyla mahkumiyeti bulunmayan sanık N.. Ç.. hakkında işyeri dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar vermek suçlarından hükmolunan kısa süreli hapis cezalarının 5237 sayılı TCK.nun 50.maddesinin 3.fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasında belirtilen seçenek yaptırımlardan birisine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi,
b-5237 sayılı TCK.nun 53/4.maddesi uyarınca fiili işlediği sırada 18 yaşını doldurmamış olan sanık N.. Ç.. hakkında aynı maddenin birinci fıkrasında düzenlenen hak yoksunluklarına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 28.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi