Görevi yaptırmamak için direnme - kamu görevlisine hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/7241 Esas 2014/11125 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 4 - 2011/177880
MAHKEMESİ : Osmaniye 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/03/2011
NUMARASI : 2011/121 Esas, 2011/234 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, kamu görevlisine hakaret

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Kamu görevlisine hakaret suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Suçun birden fazla kamu görevlisine karşı işlendiği anlaşıldığı halde TCK"nın 125/3-a ve 43/2. maddelerinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 05/05/2009 gün, 2009/2-2 Esas ve 2009/115 Karar sayılı kararında vurgulandığı gibi sanığın adli sicil kaydına konu olan Osmaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/06/2009 tarih ve 2008/175 Esas, 2009/335 Karar sayılı ilamı ile tayin olunan adli para cezasının miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK"nın 305/2. maddesi gereğince kesin olduğu ve aynı yasanın 305/son maddesi gereğince tekerrüre esas olamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK"nın 58/6-7. maddeleriyle ilgili bölümün hüküm fıkrasından tümüyle çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak,
Olay günü mesai saatleri dışında mağdurların görev yaptığı polis karakoluna alkollü vaziyette gelip karakol amiri ile görüşmek istediğini söyleyen sanığın grup amiri olan mağdur Ramazan ile görüşebileceğinin söylenmesi üzerine sinirlenerek arabasından aldığı keserle bu şahsın üzerine yürüyüp ölümle tehdit ettiği şeklinde kabul olunan eyleminde hangi görevi yaptırmamak için cebir, tehditle nasıl direndiği denetime imkan verecek şekilde gerekçeleriyle karar yerinde gösterilmeden ve TCK"nın 106. maddesinde yer alan tehdit suçu tartışılmadan dosya kapsamı ve oluşa uygun düşmeyen yetersiz gerekçelerle direnme suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
Eylemin yalnızca mağdur R.. D.."a yönelik olarak gerçekleştirildiği anlaşılmasına karşın TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca cezada arttırım yapılması,
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun Dairemizce de benimsenen 05/05/2009 gün, 2009/2-2 Esas ve 2009/115 Karar sayılı kararında vurgulandığı gibi sanığın adli sicil kaydına konu olan Osmaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/06/2009 tarih ve 2008/175 Esas, 2009/335 Karar sayılı ilamı ile tayin olunan adli para cezasının miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK"nın 305/2. maddesi gereğince kesin olduğu ve aynı yasanın 305/son maddesi gereğince tekerrüre esas olamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 18/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.