Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/14009 Esas 2015/453 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/14009
Karar No: 2015/453
Karar Tarihi: 16.01.2015

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/14009 Esas 2015/453 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, müvekkilinin tanınmış markaları bulunduğunu ve davalının markasının benzer olduğunu, dolayısıyla haksız yarar sağlanmak istendiğini iddia ederek markanın iptalini talep etmiştir. Mahkeme, markalar arasında iltibas tehlikesi bulunmadığı ve tescil kapsamlarının farklı olduğu gerekçesiyle davayı reddetmiştir. Davacı vekili kararı temyiz etmiştir ancak temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: Fikri ve Sınaî Haklar Kanunu-Madde 6 ve Madde 7.
11. Hukuk Dairesi         2014/14009 E.  ,  2015/453 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


    Taraflar arasında görülen davada..... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05/05/2014 tarih ve 2013/269-2014/86 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi...tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
    Davacı vekili, müvekkilinin.... ibareli tanınmış markaları bulunduğunu, davalının ise... ibaresini tescil için başvurduğunu, yaptıkları itirazın reddedildiğini, oysa markalar arasında benzerlik ve karıştırılma ihtimali olduğunu, tanınmış markalarından haksız yarar sağlanmak istenildiğini ileri sürerek,... kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
    Davalılar vekilleri, markaların benzer olmadığını, iltibas tehlikesi bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemişlerdir.
    Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, markalar arasında iltibas tehlikesi bulunmadığı, tescil kapsamlarının farklı olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,40 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 16.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.