Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/12043 Esas 2014/19566 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 1. Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen 29.12.2011 gün ve 2008/269 Esas ve 2011/1112 Karar sayılı hükmün onanmasına ilişkin olan 05.12.2013 gün ve 2013/15081 Esas ve 2013/17347 Karar sayılı kararın düzeltilmesi ve bozma kararı öncesinde mahkemece kurulan 14.07.2006 tarih ve 2004/411 Esas ve 2006/353 Karar sayılı kararın bozma kapsamı dışında bırakılmak suretiyle kesinleşen 4. maddesinin tavzihine ilişkin olarak yerel mahkemece verilen 07.04.2014 tarihli ek karar davalılar vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi gereği görüşülüp düşünüldü:

-KARAR-

1-) Davalılar vekilinin karar düzeltme isteği bakımından;
Karar düzeltme dilekçesinde yazılı nedenler HUMK."nun 440.maddesinde gösterilen dört halden hiçbirine uymamaktadır. Bu nedenle, 6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollamasıyla karar düzeltme isteğinin REDDİNE, davalıdan usulün 442/3. maddesi ve 4421 sayılı Yasa gereğince takdiren 226.00.-TL para cezası ile 52.40.-TL red harcının alınarak Hazineye gelir kaydına,
2-)Davalılar vekilinin, mahkemenin 14.07.2006 tarih ve 2004/411 Esas ve 2006/353 Karar sayılı hükmünün 4. bendinin düzeltilmesine ilişkin 07.04.2014 tarihli ek- kararına yönelik temyiz itirazına gelince;
Dosya içeriğine, çekişme konusu taşınmazlara ait tapu kayıtlarına ve özellikle dava dilekçesinde hem 552 ada 1 parsel, hem de 552 ada 2 parsel için dava açıldığı, hüküm fıkrasının 1. bendinde davalı ... adına kayıtlı 552 ada 2 parsel bakımından hüküm kurulduğu, 4. bendinde ise dava konusu 552 ada 1 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan ve öteki davalılar ... ile ... adına kayıtlı olan bağımsız bölümler hakkında hüküm kurulduğu, ancak bağımsız bölümlerin üzerinde bulunduğu ana taşınmazın parsel numarasında maddi hata yapılarak (1) yazılacağı yerde hükümde (2) olarak yazıldığı saptanmak suretiyle davacının bu husustaki düzeltim isteğinin kabulüne karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre davalılar vekilinin temyiz itirazı yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan 07.04.2014 tarihli ek-kararın ONANMASINA, 15.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.