Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8227 Esas 2020/364 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8227
Karar No: 2020/364
Karar Tarihi: 20.01.2020

Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8227 Esas 2020/364 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Edirne Devlet Hastanesi Baştabipliği için kalorifer yakıtı ihalesini aldığı sırada sahte fatura düzenleyerek işlem yapmıştır. Bu sebeple resmi belgede sahtecilik suçlamasıyla açılan kamu davasında sanığın suçunun 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b. maddesinde düzenlenen sahte fatura düzenleme suçu olduğu belirlenmiştir. Vergi Denetim Kurulu Başkanlığı da sanığın 6111 sayılı Kanun’dan faydalanması nedeniyle vergi incelemesi yapılamayacağını bildirmiş, ancak mahkeme yine de dava şartı olan mütalaayı vermemiştir. Bu nedenle, karar bozulmuş ve davaların düşmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b. maddesi, 6111 sayılı Kanun, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK’un 321. ve 322. maddeleri, CMK’nin 223/8. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/8227 E. , 2020/364 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Edirne Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 28.12.2009 tarihli 2008/5301 Soruşturma ve 2009/4315 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında ........... adına sahte fatura düzenleyerek, kalorifer yakıtı ihalesini aldığı Edirne Devlet Hastanesi Baştabipliğine ibraz ettiği iddiasıyla resmi belgede sahtecilik suçundan kamu davası açılmış ise de; iddianame anlatımından, sanık hakkındaki eylemin resmi belgede sahtecilik suçunu değil, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu‘nun 359/b. maddesinde düzenlenen sahte fatura düzenleme suçunu oluşturduğunun belirlendiği, Vergi Denetim Kurulu Başkanlığı‘nın 25.11.2011 tarihli VDENY-2011-1415/139 sayılı yazısı ile de 6111 sayılı Kanun‘dan faydalanan mükellef hakkında vergi incelemesi yapılamayacağının bildirildiği anlaşılmakla; VUK‘nin 367. maddesi uyarınca dava şartı olan mütalaanın verilmeyeceğini ifade eden bu yazıya rağmen, sanık hakkında mütalaa verilmeyen suçtan dolayı yargılamaya devam edilerek mahkûmiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının, dava şartı olan “mütalaanın” verilmemesi nedeniyle CMK’nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 20.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.