Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9564 Esas 2021/1604 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9564
Karar No: 2021/1604
Karar Tarihi: 16.02.2021

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9564 Esas 2021/1604 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Olayda, sanığın sevk ve idaresindeki kamyon ile karşı yönden gelen otomobil kavşakta çarpışmış ve otomobil sürücüsü hayatını kaybetmiştir. Mahkeme, sanığın kesin kusurlu olduğunu kabul ederek mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz eden müdafiler itirazlarını reddetseler de, mahkeme adli para cezası miktarı belirlenirken kanun maddelerine uyulmamıştır. Hüküm, TCK'nın 50/1-a ve 52/3. maddelerine göre, sanığın kişiliği ve suçun işlenme şekli göz önünde bulundurularak 2 yıl 6 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine ve belirlenen tam gün sayısı ile günlük para cezası hesaplanarak cezalandırılmasına karar verilerek düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri: TCK 85/1, 62/1, 50/3, 53/6, 50/1-a, 52/2 ve 52/3.

12. Ceza Dairesi 2019/9564 E. , 2021/1604 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/3, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü gündüz vakti, sisli havada, iki şeritli bölünmüş asfalt il yolunda sanığın sevk ve idaresindeki kamyon ile dört yönlü kontrolsüz kavşağa geldiği esnada, karşı istikametten gelerek düz seyreden otomobilin geçişini beklemeden kavşakta sola dönüş yapması üzerine, otomobilin ön kısmı ile kamyonun sağ arka tekerlek kısmına çarpması sonucu otomobil sürücüsünün hayatını kaybetmesi ile sonuçlanan olayda, sanığın asli kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyet kararı verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura, eksik incelemeye, raporların yetersiz olduğuna ve sair nedenlere ilişkin, katılan vekilinin ceza miktarına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesi ile adli para cezasının bir gün karşılığı meblağın belirlenmesine dayanak olan yasa maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. Maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün dördüncü paragrafının çıkarılarak yerine "Sanığa verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesine göre sanığın ekonomik durumu ve şahsi halleri gözetilerek günlüğü takdiren 20 TL den paraya çevrilerek 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 16/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.