MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 2. İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi dışında şikayetçi vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Şikayetçi vekili, ... 3. İcra Müdürlüğünün 25.10.2016 tarihinde düzenlenen sıra cetveli ve derece kararında, şikayet olunanın takip dosyasının 1. sırada, müvekkilinin takip dosyasının 2. sırada olduğunu, şikayet olunanın takip dosyasında bedeli paylaşıma konu taşınmazlar üzerine 14.05.2010 tarihli haczinden sonra 13.02.2014 ve 30.03.2015 tarihlerinde tekrar haciz koydurduğunu, her haczin konulduğu tarihin yeni bir haciz niteliğinde olduğunu, satış istendikten sonra 100. madde bilgileri toplanırken şikayet olunanın takip dosyasından verilen cevabı yazıda haciz tarihinin ise 30.03.2015 tarihli olduğunun belirtildiğini, ayrıca 14.05.2010 tarihli hacze dayanılarak yapılan 13.02.2012 tarihli satış talebinin reddedildiğini, dolayısıyla ortada geçerli bir satış talebinin bulunmadığını ileri sürerek, sıra cetvelinin iptalini talep ve dava etmiştir.
Şikayet olunan vekili, şikayetin reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, taşınmaza birden fazla haciz konulmasına yasal bir engelin olmadığı, şikayet olunan alacaklının ilk hacizden feragat ettiği yönünde bir beyanının bulunmadığı, 14.05.2010 tarihli haczin geçerli olduğu gerekçesiyle, şikayetin reddine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı şikayetçi vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi tarafından istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı şikayetçi vekilince temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
İİK’nın 18/1 maddesi ‘İcra mahkemesine arzedilen hususlar ivedi işlerden sayılır ve bu işlerde basit yargılama usulü uygulanır.’, HMK’nın adli tatilde görülecek dava ve işler başlıklı 103/1-h maddesi ‘Kanunlarda ivedi olduğu belirtilen veya taraflardan birinin talebi üzerine, mahkemece ivedi görülmesine karar verilen dava ve işler.’ hükümlerini içermektedir.
Somut olayda, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi kararının şikayetçi vekiline 28.06.2017 tarihinde tebliğ edildiği ve şikayetçi vekilince 07.09.2017 tarihinde temyiz isteminde bulunulduğu görülmüştür. İİK’nın 18/1.maddesi uyarınca icra mahkemesine arzedilen hususların ivedi işlerden sayılacağından ve HMK’nın 103/1-h maddesi uyarınca kanunlarda ivedi olduğu belirtilen işlerde adli tatilde sürelerin durmasına ilişkin hükümlerin uygulanmayacağından şikayetçinin temyiz başvuru süresinin 28.07.2017 tarihinde dolduğu anlaşıldığından, şikayetçi vekilince yasal temyiz süresi geçirildikten sonra yapılan temyiz isteminin süreden reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle şikayetçi vekilinin temyiz isteminin süreden REDDİNE, peşin alınan temyiz harcın talep halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 14.10.2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.