19. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2702 Karar No: 2019/15515 Karar Tarihi: 12.12.2019
5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/2702 Esas 2019/15515 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 5607 Sayılı Kanun'a aykırılık suçu nedeniyle mahkumiyet kararı verilen bir davada, temyiz isteği reddedilmiştir. Ancak, gümrük kaçakçılığı suçlarının devletin egemenlik, vergilendirme, ve mali yararlarına zarar verdiği ve kamu hizmetlerinin finansmanında güçlükler doğurabileceği göz önünde bulundurularak, sanığın önceki bir davada aynı suçu işleyip işlemediği ve hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Ayrıca, keşif giderinin sanığa yükletilmesi de hatalı bulunmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5607 Sayılı Kanun, TCK'nin 43/1. maddesi, 5237 Sayılı TCK'nin 53. maddesi, 1412 Sayılı CMUK'nin 321. maddesi ve 5320 Sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.
19. Ceza Dairesi 2019/2702 E. , 2019/15515 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak, 1-Gümrük kaçakçılığı suçlarında korunan hukuki yarar; Devletin egemenlik hakkının bir kısmı olarak ortaya çıkan kendi milli sınırları dahilindeki her türlü eşya giriş ve çıkışını kontrol etme ve düzenleme yetkisidir. Anılan fiiller ile devletin söz edilen egemenlik hakkının ihlali ile birlikte devletin vergilendirme hakkı ve mali yararlarını da ihlal ettiği kuşkusuzdur. Verginin ise devletin kamu hizmetlerini finanse etmek için toplumu oluşturan kişilerden zorunlu olarak alınan ekonomik değerler olduğu nazara alındığında gümrük kaçakçılığı suçlarının vergi kaybına sebep olması sonucu, kamu hizmetlerinin finansmanında güçlükler doğuracağı muhakkaktır. Bu itibarla, gümrük kaçakçılığı suçlarının mağdurunun da devletin yürüttüğü kamu hizmetlerinden yararlanan bireylerden oluşan toplum olduğu cihetle; UYAP ortamında yapılan araştırmada, sanık hakkında 26/02/2013 tarihinde işlediği aynı suç nedeniyle açılan kamu davası üzerine, Van 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 2013/434 (E) - 2014/994 (K) sayılı hükmün temyiz edilerek 7. Ceza Dairesinin 2018/14381 Esas sayılı dosyasında kayıtlı olduğunun anlaşılması karşısında; Anılan davanın akıbeti araştırılarak ve gerektiğinde birleştirilerek, suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek sureti ile sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nin 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu, 2-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu, 3-Suça konu sigaraların bandrolsüz olduğuna ilişkin tereddüt olmadığının anlaşılması karşısında; suçun sübutu ve nitelendirilmesi açısından etkisi olmadığı halde keşif yapılarak, sanığın sebep olmadığı keşif giderinin sanığa yükletilmesi, Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 12/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.