MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkili banka ile davalı müflis şirket arasında imzalanan 13 adet genel kredi sözleşmesine istinaden davalı firmanın ABN Ambro Bank NV. arasında 15.02.2002 tarihinde imzaladığı kredi sözleşmesine müvekkilinin garantör olduğunu, ancak kredi borcunun ödenmemesi üzerine müvekkilinin garantör sıfatı ile borcu ödemek zorunda kaldığını, davalı firmanın iflas etmesi nedeni ile müvekkilinin davalıdan 32.891.427,60 TL alacaklı olduğunu, bu alacağın davalının iflas masasına yazdırılması için başvuruda bulunulduğunu, ancak iflas idaresinin alacağın sadece 6.421.920,00 TL"sini kabul edip bakiye 26.469.507,60 TL"yi reddettiğini, bu nedenle dava açma zarureti doğduğunu ileri sürerek, müvekkilinin alacağı olan 26.469.507,60 TL"nin davalının iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının alacak talebinin ret sebebinin faize ilişkin isteminin yargılama yapılmasını gerektirmesi olduğunu, bu miktarın bilirkişi incelemesi sonucu tespit edileceğini, döviz kurunun iflas tarihi itibari ile belirlenmesi gerektiğini, müflis şirketin kredi sözleşmelerini müzayaka halinde imzaladığını öne sürerek, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi kurulu raporları ve tüm dosya içeriğine göre, davacı banka ile davalı müflis şirket arasında kredi sözleşmesi ve protokoller imzalandığı, bu sözleşmeler uyarınca davacı davalı firmanın iflas tarihi olan 18.03.2005 itibari ile davalıdan 32.891.427,60 TL alacaklı olduğu, bu miktarın 6.421.920,00 TL"sinin daha önce iflas masasına kaydedildiği, bakiye miktar olan 26.469.507,60 TL"nin de kaydının gerektiği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık, davacı banka alacağının davalı müflis şirketin iflas masasına kayıt kabulüne ilişkindir.
Mahkemece, davacı banka alacağının tespiti için iki ayrı bilirkişi kurulundan rapor ve ek raporlar alınarak, benimsenen ikinci bilirkişi raporunun ikinci seçeneğine göre hüküm kurulmuştur. Ancak alınan her iki bilirkişi raporu arasında gerek hesaplama ve gerekse yöntem açısından farklılıklar bulunmaktadır.
Bu durumda, mahkemece bankacılık konusunda uzman üç kişilik yeni bir bilirkişi kurulu oluşturularak, davacı banka ile davalı müflis şirket arasında akdedilen gayrinakdi kredi sözleşmesi ilişkisi, davalı müflis şirket ile dava dışı yabancı banka arasında imzalanan sözleşme ve protokoller incelenip, ödenmeyen kredi borcunun, hangi sözleşmeden kaynaklandığı, davacı bankanın garantörlük sıfatının ayrıca incelenip, değerlendirilmesi ve davacı bankanın dava dışı bankaya ödediği Amerikan Doları cinsinden kredi bedelini Türk Lirasına çevirip gayrinakdi kredi sözleşmesinde belirlenen faiz oranından talepte bulunmasında haklı olup olmadığı hususlarında ayrıntılı ve açıklayıcı rapor alınıp, davacı bankanın davalı müflis şirketten alacaklı olduğu miktarın belirlenerek, tüm deliller birlikte değerlendirilmek sureti ile uygun sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 09.02.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.