Tebliğname No : 2 - 2012/281035
MAHKEMESİ : Mersin 9. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/09/2012
NUMARASI : 2012/863 (E) ve 2012/713 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Karşılıksız yararlanma suçundan sanık hakkında kurulan 17.03.2011 tarihli ve 2010/981-2011/192 sayılı beraat hükmünün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay"a gönderilen dava dosyasının,"02.07.2012 tarihinde kabul edilerek, 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun’un geçici 2.maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2.fıkrasına göre işlem yapılması" için 23.07.2012 tarihinde Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından, mahkemesine iade edilmesi işleminin, elektrik enerjisi hırsızlığı (karşılıksız yararlanma) suçu yönünden bozma niteliğinde olduğu gözetilip, mahkemece iade sonrasında duruşma açılarak karar verilmesi gerekirken, dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu hüküm kurulmuş ise de; dosya içeriğinden sanığa yüklenen elektrik enerjisi hırsızlığı (karşılıksız yararlanma) suçu ilgili araştırılacak bir husus bulunmadığının ve katılan kurumun zararının da giderildiğinin anlaşılması karşısında, duruşma açılmadan sanık hakkında beraat kararı verilmesi sonuca etkili görülmemiştir. Ancak;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın geçici 2.maddesinin 2.fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde beraatına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8.maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın geçici 2/2. ve CMK 223/4. maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 24.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.