MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; 04/01/2004 tarihinde davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın davacıya çarptığını ve kaza neticesinde davacının yaralandığını, ameliyat ve tedavi giderleri için pek çok masraf yaptığı gibi kazadan sonra uzun süre çalışamadığını ve eski haline gelemediğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.500,00 TL tedavi gideri ve 1.000,00 TL mesleki iş ve güçten kalma kazanç kaybı olmak üzere 2.500,00 TL maddi tazminat ile 5.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili; meydana gelen kazada davacının 5/8 oranında kusurlu olduğunu ve hayati tehlike geçirecek şekilde yaralanmadığı gibi tedavi giderlerinin de yeşil karttan karşılandığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 1.223,79 TL maddi tazminatın ve 2.500,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 04.01.2004 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davalılar vekilinin davacılar yönünden hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun(HMK) geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"na çıkartılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup davalılar aleyhine hükmedilen tazminat yönünden karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri
hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalılar vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacılar vekilinin ve davalılar vekilinin maddi tazminat dışındaki temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur ile maluliyet oranının ve maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına, ayrıca manevi tazminatın takdirinde eski BK 47 (TBK"nun 56.md) maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre davacı vekilinin tüm ve davalılar vekilinin maddi tazminat dışındaki temyiz istemlerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz isteminin (dilekçesinin) reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm ve davalılar vekilinin maddi tazminat dışındaki temyiz istemlerinin tümünün reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 3,70 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda dökümü yazılı 159,18 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına 18.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.