MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Beraat

Katılan vekilinin temyiz talebinin sanıklar hakkında verilen beraat kararlarına yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Mahkemece uyulmasına karar verilen Yargıtay 21. Ceza Dairesi’nin 06/03/2017 tarihli 2016/10487 Esas ve 2017/1115 Karar sayılı bozma ilamında da belirtildiği üzere, 5271 sayılı CMK"nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiilden ibaret olup, sanıklar hakkında “2003, 2004, 2005, 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından dava açıldığı ve her sanık hakkında bu takvim yıllarına ilişkin ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği halde, hükmün (1) ve (2) numaralı paragraflarında; sanıklar hakkında “2003, 2004 ve 2005 takvim yıllarında sahte fatura kullanma” suçlarından zamanaşımı nedeniyle düşme kararı, “2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından ise, “hüküm kurulmasına yer olmadığına” şeklinde karar verildiği, bu kararlar temyize konu edilmediğinden inceleme dışı bırakıldığı, ancak hükmün (3) numaralı paragrafında; “sanıklar hakkında sahte olarak kullandıkları iddia edilen fatura ve belgelerin asıllarının elde edilememiş olması, bu fatura ve belgeleri kullanan karşıt mükellefler hakkında matrah arttırımı ve uzlaşma gibi sebeplerle karşıt inceleme yapılmaması birlikte değerlendirildiğinde, belgelerin sahteliği ispatlanamadığından CMK’nin 223/2-e maddesi gereğince ayrı ayrı beraatlerine” denilmek suretiyle, hangi takvim yıllarına ve sanıkların hangi eylemlerine ilişkin olduğu da belirtilmeden, denetime olanak vermeyecek şekilde ve çelişkiye düşülerek sanıklar hakkında ayrıca beraat kararları da verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 31/05/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.