17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/12886 Karar No: 2020/4353 Karar Tarihi: 02.06.2020
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12886 Esas 2020/4353 Karar Sayılı İlamı
17. Ceza Dairesi 2019/12886 E. , 2020/4353 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçlar tarihine göre dosya görüşüldü: I-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde; Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, II- Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin olarak, iddianameyle sanıklar hakkında TCK’nin 116/4. maddesinin uygulanması talep edilmediği halde CMK’nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan, TCK"nin 116/4. maddesinin uygulanması suretiyle sanıkların savunma hakkının kısıtlanması, 2- Sanıklar hakkında mala zarar verme suçuna ilişkin olarak; sanıklar müdafilerinin duruşmada lehe olan hususların uygulanmasını talep ettiğine dair isteminin hapis cezasının adli para cezasına ve seçenek yaptırımlara çevrilmesini de kapsadığının anlaşılması karşısında; TCK"nin 50. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi, 3-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nin 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda, TCK"nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafilerinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 02.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.