Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/892 Esas 2020/91 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11.Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda, ilk derece mahkemesi tarafından verilen davanın reddi kararına karşı davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun kararda yazılı nedenlerden dolayı esastan reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili; davalı ... nezdinde ZMMS poliçesi ile sigortalı bulunan,dava dışı ...’ın sevk ve idaresindeki aracın 22/01/2011 tarihinde yaya olarak karşıdan karşıya geçmekte olan davacıya çarpması neticesinde meydana gelen trafik kazası sonucunda müvekkilinin yaralandığını ve malul kaldığını, davalı ... tarafından 26.01.2015 tarihinde müvekkiline yapılan ödemenin müvekkilinin sakatlık ve kusur durumuna göre yetersiz olduğunu beyanla,fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak şimdilik 1.000,00 TL geçici, 1.000,00 TL daimi iş göremezlik, 300,00 TL tedavi, 300,00 TL bakıcı, 400,00 TL yol gideri tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; dava dışı sürücü ile davacı arasında uzlaşmanın gerçekleşmesi nedeniyle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İzmir 4. Asliye Ticaret 22.03.2016 tarih ve 2016/957 Esas, 2017/270 Karar sayılı ilamı ile; ceza soruşturması sırasında tarafların uzlaştıkları, C.Başsavcılığınca kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiği, uzlaşma tarihinin 12.11.2011 olup dava tarihinin 01.08.2016 olduğu, CMK"nın 253/19 maddesindeki düzenleme nazara alındığında davacının maddi ve manevi tazminata ilişkin zararlarının karşılandığı, bu halde tazminat davası açılamayacağı, işletenin hukuki sorumluluğunu üstlenen davalı ... şirketine karşı da dava açılmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi tarafından,davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nun 353/1-b.1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK"nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, aşağıda dökümü yazılı 18,50 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 27.01.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.